خودکشی یا گرفتن جان خود، واکنشی غم انگیز به موقعیت‌های استرس زا زندگی است و از همه غم انگیزتر این است که می‌توان از خودکشی جلوگیری کرد. چه در فکر خودکشی باشید و چه کسی را می‌شناسید که در فکر اقدام به خودکشی است، علائم هشدار دهنده خودکشی و چگونگی کمک فوری و درمان حرفه‌ای را بیاموزید. زیرا ممکن است قادر به نجات دادن جان خود و یا هر شخص دیگری که در حال اقدام به خودکشی است، باشید.
ممکن است به نظر برسد که هیچ راهی برای حل مشکلات شما وجود ندارد و خودکشی تنها راه پایان دادن به درد و مشکلات است. اما شما می‌توانید برای ایمن ماندن قدم‌های صحیحی بردارید، از مشاوره روانشناسی رایگان کمک بگیرید و دوباره از زندگی خود لذت ببرید.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]
شما قادر نیستید احساس درونی یک شخص را ببینید، بنابراین تشخیص اینکه چه زمانی فردی افکار مربوط به خودکشی دارد و یا قصد اقدام به خودکشی دارد، همیشه آسان نیست. با این حال، برخی از علائم هشداردهنده ظاهری که فرد ممکن است به خودکشی فکر کند عبارتند از:
- صحبت در مورد احساس ناامیدی، به دام افتادن یا تنهایی
- گفتن اینکه دلیلی برای ادامه زندگی ندارند
- وصیت نامه یا واگذاری اموال شخصی
- جست‌وجوی وسیله‌ای برای آسیب شخصی، مانند خرید اسلحه
- زیاد یا کم خوابیدن
- افسردگی نوجوانان
- غذا خوردن خیلی کم یا زیاد غذا خوردن که منجر به افزایش یا کاهش وزن قابل توجهی می‌شود
- درگیر شدن در رفتارهای بی پروا، از جمله مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر
- اجتناب از تعاملات اجتماعی با دیگران
- ابراز خشم یا قصد انتقام
- نشان دادن علائم اضطراب یا آشفتگی شدید
- داشتن نوسانات خلقی چشمگیر
- صحبت در مورد خودکشی به عنوان راه نجات
ممکن است ترسناک باشد، اما اقدام و کمک کردن به کسی که نیاز به همراهی و همدلی دارد ممکن است به جلوگیری از اقدام به خودکشی یا مرگ کمک کند. علائم هشدار دهنده همیشه واضح نیستند و ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. برخی از افراد قصد خود را به صورت واضح و روشن اعلام می‌کنند، در حالی که برخی دیگر افکار و احساسات خودکشی را مخفی نگه می‌دارند. صحبت کردن با مشاوره روانشناسی رایگان در این موقعیت‌ها بسیار موثر است.
اگر احساس می‌کنید به فکر اقدام به خودکشی هستید، اما بلافاصله به صدمه زدن به خودتان فکر نمی‌کنید، موارد زیر را در نظر داشته باشید:
- با یک دوست نزدیک یا یکی از عزیزان خود تماس بگیرید، حتی اگر صحبت کردن در مورد احساساتتان سخت باشد
- از یک مشاوره روانشناسی تلفنی رایگان کمک بگیرید
با پزشک خود، سایر ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، یک متخصص سلامت روان یا مشاوره روانشناسی تلفنی قرار ملاقات بگذارید یا تماس بگیرید. فکر کردن در خصوص اقدام به خودکشی به خودی خود بهتر نمی‌شود و یا از بین نمی‌رود، بنابراین، پس کمک بگیرید.
علل اقدام به خودکشی
افکار مربوط به اقدام به خودکشی دلایل زیادی دارند. بیشتر اوقات، افکار خودکشی نتیجه این است که احساس می‌کنید نمی‌توانید با شرایطی که به نظر می‌رسد یک موقعیت طاقت فرسا است، کنار بیایید یا زندگی کنید. اگر به آینده امید ندارید، ممکن است به اشتباه فکر کنید خودکشی یک راه حل موثر است. ممکن است نوعی دید تونلی را تجربه کنید، جایی که در میانه یک بحران فکر می‌کنید خودکشی تنها راه نجات است.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01.png”]
همچنین ممکن است یک پیوند ژنتیکی با خودکشی وجود داشته باشد. افرادی که خودکشی کرده‌اند یا افکار یا رفتارهای مربوط به اقدام به خودکشی دارند احتمال بیشتری دارد که سابقه خانوادگی خودکشی داشته باشند.
چه مواردی اقدام به خودکشی را در افراد افزایش می‌دهد؟
اگرچه اقدام به خودکشی برای زنان بیشتر است، اما مردان بیشتر از زنان به خودکشی کامل می‌پردازند زیرا معمولاً از روش‌های کشنده‌تر مانند اسلحه و سلاح گرم استفاده می‌کنند. ممکن است در معرض خطر خودکشی باشید اگر:
- قبلاً اقدام به خودکشی کرده‌اید
- احساس ناامیدی، بی ارزشی، آشفتگی، انزوای اجتماعی یا تنهایی می‌کنید
- یک رویداد استرس زا در زندگی را تجربه می‌کنید، مانند از دست دادن یکی از عزیزان، خدمت سربازی، جدایی، یا مشکلات مالی یا حقوقی
- مشکل سوء مصرف مواد دارید. سوء مصرف الکل و مواد مخدر می‌تواند افکار مرتبط با اقدام به خودکشی را بدتر کند و باعث شود شما به اندازه کافی بی پروا یا تکانشی باشید که بتوانید بر اساس افکار خود عمل کنید.
- افکار خودکشی داشته باشید و در خانه خود به سلاح گرم دسترسی داشته باشید
- داشتن یک اختلال روانپزشکی زمینه‌ای مانند افسردگی اساسی، اختلال استرس پس از سانحه یا اختلال دوقطبی
- سابقه خانوادگی اختلالات روانی، سوء مصرف مواد، خودکشی یا خشونت، از جمله سوء استفاده فیزیکی یا جنسی داشته باشید
- داشتن یک وضعیت پزشکی که می‌تواند با افسردگی و تفکر خودکشی مرتبط باشد، مانند بیماری مزمن، درد مزمن یا بیماری لاعلاج.
- لزبین، همجنس گرا، دوجنسه یا ترنس بودن که با خانواده‌ای غیر حامی روبرو هستید یا در محیطی خصمانه قرار دارید.
اقدام به خودکشی در کودکان و نوجوانان
مشاوره روانشناسی رایگان بدین صورت بیان می‌کند که خودکشی در کودکان و نوجوانان می‌تواند به دنبال رویدادهای استرس زا زندگی باشد. چیزی که یک جوان جدی و غیرقابل غلبه می‌بیند ممکن است برای یک بزرگسال جزئی به نظر برسد. مانند مشکلات در مدرسه یا از دست دادن یک دوستی. در برخی موارد، یک کودک یا نوجوان ممکن است به دلیل شرایط خاص زندگی که امکان دارد مایل به صحبت در مورد آنها نباشد، احساس خودکشی کند، مانند:
- داشتن یک اختلال روانپزشکی، از جمله افسردگی نوجوانان
- از دست دادن یا درگیری با دوستان نزدیک یا اعضای خانواده
- سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی
- مشکلات مرتبط با الکل یا مواد مخدر
- مشکلات جسمی یا پزشکی، به عنوان مثال، باردار شدن یا داشتن یک عفونت مقاربتی
- قربانی قلدری شدن
- عدم اطمینان از تمایلات جنسی
- خواندن یا شنیدن گزارشی از خودکشی یا شناخت همسالانی که بر اثر خودکشی فوت کرده است
اگر در مورد یکی از دوستان یا اعضای خانواده نگرانی دارید، پرسیدن در مورد افکار و قصد خودکشی بهترین راه برای شناسایی خطر است. همچنین توصیه می‌شود با مشاورین کلبه سلامتی صحبت و مشورت کنید.
قتل و خودکشی
در موارد نادر، افرادی که قصد خودکشی دارند در معرض خطر کشتن دیگران و سپس خودکشی هستند. برخی از عوامل خطر که به عنوان قتل، خودکشی- قتل یا خودکشی شناخته می‌شوند عبارتند از:
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]
- سابقه درگیری با همسر یا شریک رابطه عاشقانه
- مشکلات حقوقی یا مالی خانوادگی فعلی
- سابقه مشکلات سلامت روان، به ویژه افسردگی
- سوء مصرف الکل یا مواد مخدر
- دسترسی به سلاح گرم
- شروع مصرف داروهای ضد افسردگی و افزایش خطر خودکشی
اکثر داروهای ضد افسردگی به طور کلی بی خطر هستند، اما سازمان غذا و داروی آمریکا ملزم می‌کند که همه داروهای ضد افسردگی هشدارهای جعبه سیاه (خطرات احتمالی داروهای تجویزی) را داشته باشند، که سخت ترین هشدارها برای این داروها است. در برخی موارد، کودکان و نوجوانان زیر 25 سال ممکن است در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی، به ویژه در چند هفته اول پس از شروع یا تغییر دوز، افکار یا رفتارهای ناشی از اقدام به خودکشی افزایش یابد.
با این حال، به خاطر داشته باشید که داروهای ضد افسردگی با بهبود خلق و خو، احتمال بیشتری دارد که خطر خودکشی را در دراز مدت کاهش دهند.
عوارض اقدام به خودکشی
افکار خودکشی و اقدام به خودکشی عوارض عاطفی دارد. به عنوان مثال، ممکن است شما چنان درگیر افکار خودکشی باشید که نتوانید در زندگی روزمره خود به خوبی عمل کنید و در حالی که بسیاری از اقدام‌ها به خودکشی، اقدامات تکانشی در یک لحظه بحرانی هستند، می‌توانند شما را با صدمات جدی یا شدید دائمی، مانند نارسایی اندام‌ها یا آسیب مغزی مواجه کنند.
برای کسانی که پس از خودکشی، زنده باقی می‌مانند (افرادی که به عنوان بازماندگان خودکشی شناخته می‌شوند) غم و اندوه، عصبانیت، افسردگی و احساس گناه رایج است.
راه‌های جلوگیری از اقدام به خودکشی
برای کمک به جلوگیری از خودکشی موارد زیر را در نظر داشته باشید:
درمان مورد نیاز خود را دریافت کنید. اگر علت زمینه‌ای را درمان نکنید، افکار مربوط به اقدام به خودکشی به احتمال زیاد باز می‌گردند. ممکن است از جستجوی درمان برای مشکلات سلامت روان خجالت بکشید، اما دریافت درمان مناسب برای افسردگی توسط مشاوره روانشناسی تلفنی، سوء مصرف مواد یا مشکل زمینه‌ای دیگر باعث می‌شود احساس بهتری نسبت به زندگی داشته باشید و به حفظ امنیت شما کمک می‌کند.
شبکه پشتیبانی خود را ایجاد کنید. ممکن است صحبت کردن در مورد احساسات مربوط به خودکشی سخت باشد و دوستان و خانواده شما امکان دارد به طور کامل درک نکنند که چرا شما این احساس را دارید. به هر حال با آنها مشاوران کلبه سلامت تماس بگیرید و مطمئن شوید افرادی که به شما اهمیت می‌دهند می‌دانند چه اتفاقی در حال رخ دادن است و زمانی که شما به آنها نیاز دارید در کنار شما خواهند بود. همچنین ممکن است بخواهید از محل موردنظر خود، گروه‌های حمایتی یا سایر منابع اجتماعی کمک بگیرید. احساس ارتباط و حمایت می‌تواند به کاهش خطر اقدام به خودکشی کمک کند.
به یاد داشته باشید، احساسات خودکشی موقتی هستند. اگر احساس ناامیدی می‌کنید یا احساس می‌کنید زندگی دیگر ارزش زیستن ندارد، به یاد داشته باشید که درمان و کمک گرفتن از مشاوره پزشکی تلفنی می‌تواند به شما کمک کند دیدگاه خود را دوباره به دست آورید و زندگی بهتر خواهد شد. هر بار یک قدم بردارید و تکانشی عمل نکنید.
راه‌های درمان اقدام به خودکشی
درمان افکار و رفتار مربوط به خودکشی به موقعیت خاص شما بستگی دارد، از جمله سطح خطر خودکشی و اینکه چه مشکلاتی ممکن است باعث افکار یا اقدام به خودکشی شما شود.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05-1.png”]
موارد اضطراری
اگر اقدام به خودکشی کرده‌اید و مجروح شده‌اید:
- با اورژانس تماس بگیرید.
- از شخص دیگری کمک بخواهید، اما اگر تنها نیستید با اورژانس تماس بگیرد.
حتی اگر آسیب جدی ندیده‌اید، موارد بالا را در نظر داشته باشید. در اورژانس، شما برای هر گونه جراحت تحت درمان قرار خواهید گرفت. پزشک از شما سوالاتی می‌پرسد و ممکن است شما را معاینه کند و به دنبال نشانه‌های اخیر یا گذشته به منظور تلاش برای خودکشی باشد. بسته به وضعیت ذهنی خود، ممکن است به داروهایی نیاز داشته باشید که شما را آرام کند یا علائم یک بیماری روانی زمینه‌ای مانند افسردگی نوجوانان را کاهش دهد.
ممکن است پزشک از شما بخواهد که به اندازه کافی در بیمارستان بمانید تا مطمئن شود که درمان‌ها کارآمد هستند، در هنگام خروج ایمن خواهید بود و درمان بعدی مورد نیاز را دریافت خواهید کرد.
موقعیت‌های غیر اضطراری
اگر افکار مربوط به اقدام به خودکشی را در سر می‌پرورانید، اما در شرایط بحرانی نیستید، ممکن است نیاز به درمان سرپایی داشته باشید. این درمان امکان دارد شامل موارد زیر باشد:
- روان درمانی: در روان‌درمانی که مشاوره روان‌شناختی یا گفتار درمانی نیز نامیده می‌شود، مسائلی را بررسی می‌کنید که باعث می‌شود احساس خودکشی کنید و مهارت‌هایی را برای کمک به مدیریت مؤثرتر احساسات یاد می‌گیرید. شما و درمانگرتان می‌توانید برای ایجاد یک برنامه درمانی و اهداف مشخص با هم همکاری کنید.
- داروها: داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی، داروهای ضد اضطراب و سایر داروهای بیماری‌ها و اختلالات روحی و روانی می‌توانند به کاهش علائم اقدام به خودکشی کمک کنند، که می‌تواند به شما کمک کند کمتر احساس خودکشی کنید.
- درمان اعتیاد: درمان اعتیاد به مواد مخدر یا الکل می‌تواند شامل سم زدایی، برنامه‌های درمان اعتیاد و جلسات گروهی خودیاری باشد.
- حمایت از خانواده و آموزش: عزیزان شما هم می‌توانند منبع حمایت و هم درگیری باشند. مشارکت دادن آنها در درمان می‌تواند به شما کمک کند تا آنچه را که از سر می‌گذرانید درک کنند، مهارت‌های مقابله بهتری به آنها آموزش داده شود و ارتباطات و روابط خانوادگی را بهبود بخشد.
کمک به یکی از آشنایان که قصد اقدام به خودکشی دارد
اگر عزیزی دارید که اقدام به خودکشی کرده است، یا اگر فکر می‌کنید که عزیزتان ممکن است در خطر این کار باشد، کمک اضطراری دریافت کنید و فرد را تنها نگذارید.
اگر عزیزی دارید که فکر می‌کنید ممکن است به خودکشی فکر کند، درباره نگرانی‌های خود بحثی آزاد و صادقانه داشته باشید. ممکن است نتوانید کسی را مجبور کنید که به دنبال مراقبت‌های حرفه‌ای مانند مشاوره پزشکی تلفنی باشد، اما می‌توانید او را تشویق و حمایت کنید. همچنین می‌توانید به عزیزتان کمک کنید تا یک پزشک یا ارائه‌دهنده سلامت روانی واجد شرایط پیدا کند و یک قرار ملاقات بگیرد. حتی می‌توانید پیشنهاد دهید که او را در این پروسه درمانی همراهی کنید.
حمایت از عزیزی که به طور مزمن خودکشی می‌کند می‌تواند استرس زا و خسته کننده باشد. ممکن است بترسید و احساس گناه و درماندگی کنید. از منابع مربوط به خودکشی و پیشگیری از خودکشی کلبه سلامتی استفاده کنید تا اطلاعات و ابزارهایی برای انجام اقدامات لازم در صورت نیاز داشته باشید. همچنین با دریافت حمایت خانواده، دوستان، سازمان‌ها و متخصصان، از خود مراقبت کنید.
شیوه زندگی و درمان‌های خانگی
وقتی صحبت از درمان افکار مرتبط با اقدام به خودکشی و پیشگیری از خودکشی می‌شود، هیچ جایگزینی برای کمک حرفه‌ای وجود ندارد. با این حال، چند چیز وجود دارد که ممکن است خطر خودکشی را کاهش دهد:
- از مواد مخدر و الکل خودداری کنید. الکل و داروهای مخدر تفریحی می‌توانند افکار اقدام به خودکشی را بدتر کنند. آنها همچنین می‌توانند باعث شوند که شما کمتر احساس ممانعت کنید، به این معنی که احتمال بیشتری وجود دارد که بر اساس افکار خود عمل کنید.
- یک گروه پشتیبانی قوی تشکیل دهید. این ممکن است شامل خانواده، دوستان یا اعضای مکان‌های عبادت شما باشد. نشان داده شده است که اعمال مذهبی به کاهش خطر خودکشی کمک می‌کند.
- از نظر بدنی فعالیت داشته باشید. نشان داده شده است که فعالیت بدنی و ورزش علائم افسردگی را کاهش می‌دهد. پیاده روی، آهسته دویدن، شنا کردن، باغبانی یا انجام فعالیت بدنی دیگری که از آن لذت می‌برید را در نظر بگیرید.
مقابله با اقدام به خودکشی و حمایت
سعی نکنید افکار یا رفتارهای مربوط به خودکشی را به تنهایی مدیریت کنید. برای غلبه بر مشکلات مرتبط با تفکر خودکشی به کمک و حمایت حرفه‌ای نیاز دارید. علاوه بر این:
- به قرارهای ملاقات خود با مشاوره روانپزشکی بروید. جلسات درمانی یا قرار ملاقات با پزشک را نادیده نگیرید، حتی اگر نمی‌خواهید بروید یا احساس نیاز به این جلسات نمی‌کنید.
- داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید. حتی اگر احساس خوبی دارید، داروهای خود را نادیده نگیرید. اگر داروها را متوقف کنید، ممکن است احساسات خودکشی دوباره بازگردد. همچنین ممکن است با قطع ناگهانی یک داروی ضد افسردگی یا سایر داروها، علائمی شبیه ترک را تجربه کنید.
- از وضعیت خود مطلع شوید. یادگیری در مورد وضعیت شما می‌تواند به شما انگیزه و قدرت دهد تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید. به عنوان مثال، اگر به افسردگی نوجوانان مبتلا هستید، با علل و درمان‌های آن آشنا شوید.
- به علائم هشدار دهنده توجه کنید. با پزشک یا درمانگر خود کار کنید تا بدانید چه چیزی ممکن است باعث ایجاد احساسات مربوط با خودکشی شود. یاد بگیرید که علائم خطر را زود تشخیص دهید و تصمیم بگیرید که چه اقداماتی را باید انجام دهید. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در احساس خود با پزشک یا درمانگر خود تماس بگیرید. در نظر بگیرید که اعضای خانواده یا دوستان را در مراقبت از علائم هشدار مشارکت دهید.
- برنامه‌ای بچینید تا بدانید در صورت بازگشت افکار مربوط به خودکشی چه باید بکنید. ممکن است بخواهید با یک ارائه دهنده سلامت روان یا یکی از عزیزانتان توافق نامه‌ای کتبی ببندید تا به شما تا زمانی که بهترین قدرت قضاوت را ندارید کمک کند و گام‌های درست را پیش بینی کنید. بیان واضح قصد خودکشی با درمانگر، پیش بینی آن و رسیدگی به آن را ممکن می‌سازد.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01.png”]
- ابزارهای بالقوه خودکشی را حذف کنید. اگر فکر می‌کنید ممکن است بر اساس افکار خودکشی عمل کنید، فورا از شر هر وسیله بالقوه خودکشی، مانند سلاح گرم، چاقو یا داروهای خطرناک خلاص شوید. اگر داروهایی مصرف می‌کنید که احتمال مصرف بیش از حد دارند، از یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان بخواهید داروهایتان را طبق دستور به شما بدهد.
چگونه با فردی که در حال خودکشی است صحبت کنیم؟
اگر مشکوک هستید که یکی از اعضای خانواده یا دوستان ممکن است به خودکشی فکر کند، در مورد نگرانی‌های خود با آنها صحبت کنید. می‌توانید گفتگو را با پرسیدن سؤالات بدون قضاوت و بدون درگیری شروع کنید. صراحتا صحبت کنید و از پرسیدن سوالات مستقیم نترسید، مانند “آیا به خودکشی فکر می‌کنید؟”
در طول مکالمه، مطمئن شوید که:
- آرام باشید و با لحنی اطمینان بخش صحبت کنید
- تصدیق کنند که احساسات آنها مشروع است
- به آنها بگویید که کمک در دسترس است و با درمان می‌توانند احساس بهتری داشته باشند
- اطمینان حاصل کنید که مشکلات آنها یا تلاش برای شرمساری آنها را به منظور تغییر عقیده بی ارزش نکنید. گوش دادن و نشان دادن حمایت خود بهترین راه برای کمک به آنهاست. همچنین می‌توانید آنها را تشویق کنید که از یک متخصص کمک بگیرند.
- به آنها پیشنهاد دهید که یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی را پیدا کنند، یک تماس تلفنی برقرار کنند یا با آنها به اولین قرار خود بروند.
- زمانی که فردی که به او اهمیت می‌دهید علائم خودکشی نشان دهد، ممکن است ترسناک باشد. اما اگر در موقعیتی هستید که می‌توانید کمک کنید، مهم است که اقدامات لازم را انجام دهید. شروع یک گفتگو برای کمک به نجات یک زندگی ریسکی است که ارزش آن را دارد.
- اگر نگران هستید و نمی‌دانید چه کاری باید انجام دهید، می‌توانید از مشاوره روانشناسی تلفنی به منظور پیشگیری از خودکشی کمک بگیرید.
در موارد خطر قریب الوقوع
به گفته اتحادیه ملی بیماری‌های روانی (NAMI)، اگر متوجه شدید که شخصی هر یک از موارد زیر را انجام می‌دهد، باید فورا تحت مراقبت قرار گیرد:
- سامان دادن به امور یا بخشش دارایی‌هایشان
- خداحافظی با دوستان و خانواده
- تغییر خلق و خوی از ناامیدی به آرامش
- برنامه ریزی، به دنبال خرید، سرقت یا قرض گرفتن ابزارهایی برای تکمیل یک خودکشی، مانند اسلحه یا دارو
اگر فکر می‌کنید فردی در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود است:
- با اورژانس تماس بگیرید.
- تا رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.
- هر گونه اسلحه، چاقو، دارو یا چیز دیگری که ممکن است باعث آسیب شود را بردارید.
- گوش کنید، اما قضاوت نکنید، بحث نکنید، تهدید نکنید و فریاد نزنید.
چه چیزی خطر اقدام خودکشی را افزایش می‌دهد؟
معمولاً هیچ دلیل واحدی وجود ندارد که کسی تصمیم بگیرد جان خود را بگیرد. عوامل متعددی می‌تواند خطر خودکشی را افزایش دهد، مانند داشتن یک اختلال سلامت روان. اما بیش از نیمی از منابع معتبر نشان داده است که همه افرادی که بر اثر خودکشی می‌میرند، در زمان مرگ بیماری روانی شناخته شده‌ای نداشته اند.
افسردگی مهمترین عامل خطر سلامت روان است، اما سایر عوامل شامل اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی، اختلالات اضطرابی و اختلالات شخصیتی است. به غیر از شرایط سلامت روان، عوامل دیگری که خطر خودکشی را افزایش می‌دهند عبارتند از:
- حبس
- امنیت شغلی ضعیف یا سطح پایین رضایت شغلی
- سابقه سوء استفاده یا شاهد سوء استفاده مداوم
- تشخیص بیماری جدی مانند سرطان یا HIV
- منزوی شدن از نظر اجتماعی یا قربانی قلدری یا آزار و اذیت
- اختلال مصرف مواد
- سوء استفاده یا ضربه در دوران کودکی
- سابقه خانوادگی خودکشی
- تلاش‌های قبلی برای خودکشی
- داشتن یک بیماری مزمن
- از دست دادن موقعیت اجتماعی، مانند از دست دادن یک موقعیت مهم
- از دست دادن شغل
- دسترسی به وسایل کشنده، از جمله سلاح گرم و مواد مخدر
- در معرض خودکشی قرار گرفتن
- مشکل در جستجوی کمک یا پشتیبانی
- عدم دسترسی به سلامت روان یا درمان مصرف مواد
- پیروی از سیستم‌های اعتقادی که خودکشی را به عنوان راه حلی برای مشکلات شخصی می‌پذیرند
کسانی که نشان داده شده است در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند، عبارتند از:
- مردان
- افراد بالای 45 سال
- قفقازی‌ها، سرخپوستان آمریکایی یا بومیان آلاسکا
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]
ارزیابی افرادی که در معرض خطر خودکشی هستند
یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است بتواند بر اساس علائم، سابقه شخصی و سابقه خانوادگی تشخیص دهد که آیا فردی در معرض خطر بالای خودکشی است یا خیر.
آنها می خواهند بدانند که علائم چه زمانی شروع شده‌اند و فرد چقدر آنها را تجربه می‌کند. آنها همچنین در مورد مشکلات پزشکی گذشته یا فعلی و شرایط خاصی که ممکن است در خانواده وجود داشته باشد، سوال خواهند کرد.
این می‌تواند به آنها کمک کند تا توضیحات احتمالی برای علائم و اینکه کدام آزمایش یا سایر متخصصان ممکن است برای تشخیص مورد نیاز باشد را تعیین کنند. آنها احتمالاً ارزیابی‌هایی را از افراد زیر انجام می‌دهند:
- سلامت روان: در بسیاری از موارد، افکار خودکشی ناشی از یک اختلال روانی زمینه‌ای مانند افسردگی، اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی است. اگر مشکوک به موضوع سلامت روان باشد، احتمالاً فرد به یک متخصص بهداشت روان ارجاع داده می‌شود.
- استفاده از مواد مخدر: سوء استفاده از الکل یا مواد مخدر اغلب به افکار و رفتار خودکشی کمک می‌کند. اگر مصرف مواد یک مشکل اساسی است، برنامه بازپروری اعتیاد به الکل یا مواد مخدر ممکن است اولین قدم باشد.
- داروها. استفاده از برخی داروهای تجویزی از جمله داروهای ضد افسردگی ممکن است خطر خودکشی را افزایش دهد. یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند داروهایی را که فرد در حال حاضر مصرف می‌کند بررسی کند تا ببیند آیا آنها می‌توانند عوامل مؤثر باشند یا خیر.
دیدگاه خود را درج کنید