بیماری روانی اصطلاحی است که توسط متخصصان سلامت روان به کار میرود و شامل اختلالات روانشناختی بسیار زیادی است. اگرچه اختلالات روانی معمولا تا اواخر بلوغ یا بزرگسالی بروز پیدا نمیکنند اما برخی از آنها در کودکان نیز مشاهده میشوند. وقتی یک کودک به بیماری روانی مبتلا میشود مشکلات متعددی را در زمینههای رشدی، اجتماعی و عاطفی تجربه میکند. در ادامه با انواع اختلال روانی در کودکان بیشتر آشنا میشوید.
انواع اختلال روانی در کودکان
اختلال روانی تنها مختص به بزرگسالان نیست و میتواند کودکان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. در ادامه با اختلالات روانی شایع در کودکان و اختلالات عاطفی رفتاری کودکان آشنا میشوید.
1. اختلال بیش فعالی- کمبود توجه (ADHD)
اختلال بیش فعالی- کمبود توجه یکی از بیماری های روانی در کودکان است و میتواند تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند. کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال، ممکن است در متمرکز شدن بر روی برخی تکالیف و همچنین در کنترل رفتار و سطح انرژی خود با مشکل مواجه باشند. برخی از این کودکان در صبور بودن و بیحرکت ماندن نیز با مشکل روبرو هستند.
علائم یا نشانههای دیگر اختلال بیش فعالی- کمبود توجه عبارتاند از: بهراحتی پرت شدن حواس کودک، مشکل در سازماندهی، عدم انجام تکالیف خانه یا تحویل پروژه مدرسه، مشکل در گوش دادن، انجام اشتباهات ناشی از بیدقتی، فراموش کردن چیزها، بهراحتی خسته و ناامید شدن، زیاد صحبت کردن و قطع کردن صحبت دیگران.
برای اینکه این مشکلات بهعنوان اختلال بیش فعالی در کودکان تشخیص داده شوند، باید نشانهها با سن و رشد کودک نامتناسب باشند. بهعنوانمثال معمولا در همه کودکان گاهی اوقات بیش فعالی یا تحریکپذیری بیشازحد یا ناخوشایند مشاهده میشود اما در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی- کمبود توجه، این رفتارها شدیدتر است و در همه اوقات اتفاق میافتد.
2. اختلالات اضطرابی
اختلالات اضطرابی اصطلاحی برای یکی از انواع اختلال روانی در کودکان است که ممکن است باعث ترس، اضطراب، نگرانی بیشازحد و ناراحتی آنها شوند. همه بچهها در حین بزرگ شدن مقداری اضطراب را تجربه میکنند. ترسهایی از قبیل ترس از تاریکی، هیولا یا صحبت در مقابل همکلاسیها تا زمانی که طولانیمدت و شدید نباشند یا باعث پریشانی کودک نشوند و همچنین به عملکرد او آسیب نزنند میتوانند عادی باشند. در مقابل، کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است احساس تحریکپذیری، بیقراری، عصبی بودن و حتی حملات وحشت را تجربه کنند.
شکایات جسمی نیز اغلب در این کودکان شایع است و ممکن است آنها از سردرد، درد معده یا سایر مسائل جسمی شکایت کنند. کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی غالبا احساس ناتوانی میکنند و نگرانیهای زیادی در این مورد دارند که اتفاق بدی بیفتد. آنها ممکن است در خوابیدن با مشکل مواجه باشند و همچنین از رفتن به مدرسه امتناع کنند زیرا آنها نگراناند آنجا اتفاق بدی رخ دهد یا در غیاب آنها برای اعضای خانواده اتفاق بدی بیفتد. اختلالات اضطرابی انواع مختلفی دارد که در ادامه به آنها پرداخته شده است.
3. اختلال اضطراب فراگیر
کودکان مبتلا به این اختلال، نگرانیهای زیادی در مورد مسائل روزمره ازجمله مسائل خانوادگی، نحوه انجام کارها و فعالیتها، نمرات و رابطه با دوستان دارند و در کنترل اضطراب خود با مشکل مواجهاند. این کودکان اغلب میخواهند همهچیز عالی باشد و از خود و عملکرد خود دائما انتقاد میکنند. به همین دلیل، آنها همیشه به دنبال تایید و اطمینان خاطر از سوی دیگران هستند.
آنها ممکن است از دیگران منزوی شوند، از مدرسه بهصورت مکرر غیبت کنند و از شرکت در فعالیتهای اجتماعی و کلاسهای گروهی خودداری کنند. آنها میتوانند بهراحتی ناامید شوند و اغلب از فعالیتهای جدید ترس دارند بنابراین در شروع کار مشکل دارند. نگرانیهای بسیار زیاد این کودکان ممکن است توجه را برای آنها دشوار کند و ترس از اشتباه کردن، خجالتزده شدن یا اجبار به تعامل با دیگران میتواند موجب منزوی شدن آنها شود.
4. اختلال وسواسی- جبری (OCD)
کودک مبتلا به اختلال وسواسی- جبری، افکار، احساسات و باورهای ناخواسته و تکراریای را تجربه میکند که به آنها وسواس فکری گفته میشود. این مسئله باعث میشود که این کودکان برای کنترل افکار خود مجبور به انجام برخی تشریفات شوند که به آن وسواس عملی گفته میشود. اختلال وسواس در کودکان باعث میشود آنها کارهایی ازجمله بررسی دائم کیف، شمردن، تکرار دائم یک عبارت یا مرتب کردن مکرر اشیاء را انجام دهند.
گاهی اوقات کارهای وسواسی آنقدر وقت این کودکان را میگیرد که آنها فرصتی برای تمرکز بر روی کارهای دیگر خود پیدا نمیکنند. همچنین آنها از ترس اینکه دیگران رفتار عجیبوغریب آنها را ببینند یا مانع انجام این رفتارها شوند از تعامل با دوستان و اعضای خانواده خودداری میکنند. از سوی دیگر، کودکان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری ممکن است کمالگرا نیز باشند و این مسئله باعث مشکلات تمرکز، اضطراب و افسردگی آنها میشود.
5. اختلال وحشتزدگی
اگر کودک شما حداقل دو حمله هراس یا اضطراب غیرمنتظره را تجربه کند و به دنبال آن حداقل یک ماه نگران دوباره رخ دادن این حملات باشد ممکن است برای او اختلال وحشتزدگی تشخیص داده شود. حملات هراس، اتفاقاتی هستند که بسیار ناگهانی و بدون هیچ دلیل مشخصی بروز میکنند.
6. فوبیا
یکی دیگر از انواع اختلالات روانی، فوبیاست. زمانی که کودک ترس غیرواقعی و طاقتفرسایی از یک شیء یا موقعیت خاص داشته باشد تشخیص اختلال فوبیا میگیرد. هراس خاص، ترس شدید و غیرمنطقی از یک مورد خاص مانند سگ یا موقعیتی مانند پرواز یا انتخاب شدن برای تیم است. فوبیاهای معمول در دوران کودکی شامل ترس از حیوانات، طوفانها، اقدامات پزشکی، ارتفاع، آب، خون و تاریکی است.
کودکان معمولا سعی میکنند از موقعیتها یا مواردی که از آنها میترسند دوری کنند. در صورت عدم توانایی در انجام این کار، آنها احساس اضطراب شدید میکنند و درنتیجه ممکن است سردرد یا دلدرد بگیرند، گریه کنند، به والدین خود بچسبند و حتی ممکن است خشمگین شوند. کودکان معمولا حتی نمیتوانند تشخیص دهند که ترس آنها غیرمنطقی است.
7. اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
این اختلال به معنی بروز برخی علائم پس از یک واقعه یا تجربه آسیبزا یا ترسناک است. کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه پس از تجربه یا مشاهده واقعه آسیبزا، ترس و اضطراب شدیدی پیدا میکنند و ممکن است همراه با آن بیحسی و تحریکپذیری را نیز تجربه کنند. آنها ممکن است اغلب از موقعیتها یا وقایعی که اتفاق آسیبزا را برای آنها یادآوری میکند اجتناب کنند.
علائم دیگر این اختلال عبارتاند از: فلاشبک یا استرس عاطفی ناشی از یادآوری رویداد، مشکل در تمرکز، بهراحتی وحشتزده شدن یا بیشازحد گوشبهزنگ بودن، تجربه کابوسهای مکرر و حتی انکار واقعه آسیبزا یا عدم توانایی در به یادآوردن آن. لازم به ذکر است همه کودکانی که یک واقعه آسیبزا را تجربه میکنند دچار این اختلال نمیشوند. کودکانی بیشتر در معرض ابتلا به علائم PTSD قرار دارند که مستقیما یک واقعه آسیبزا را مشاهده کرده یا بهطور مستقیم درنتیجه آن آسیب دیده باشند بهعنوانمثال یکی از اعضای خانواده خود را در هنگام آتشسوزی یا زلزله از دست داده باشند.
8. اختلال اضطراب جدایی
کودکی که به اختلال اضطراب جدایی مبتلاست وقتی از والدین خود جدا میشود اضطراب بیشازحدی را تجربه میکند. او همچنین دچار دلتنگی شدید میشود و از رفتن به مهدکودک، مدرسه یا تنهایی خوابیدن خودداری میکند و ممکن است احتیاج داشته باشد که کسی شبها در کنارش بخوابد. این کودکان معمولا نگراناند که در نبود آنها اتفاقات ناخوشایندی برای والدینشان بیفتد. لازم به ذکر است که اضطراب جدایی در کودکان نوپا معمول است و پس از مدتی برطرف میشود اما اختلال اضطراب جدایی در سنین بالاتر اتفاق میافتد و آنقدر شدید است که به عملکرد کودک آسیب میرساند.
9. اختلال اضطراب اجتماعی
کودکان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، ترس شدید و طاقتفرسایی از موقعیتها و فعالیتهای اجتماعی دارند و برای مثال نگران درس پرسیدن معلم از آنها یا شروع مکالمه هستند. درصورتیکه این اختلال درمان نشود کودک در دوستیابی، مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و موفقیت در مدرسه با مشکل مواجه میشود.
كودكان مبتلا به هراس اجتماعي ممكن است از انجام كارهاي معمول در مقابل ديگران بترسند و ترسی شدید از قضاوت شدن و خجالت كشيدن دارند. این ترس میتواند آنقدر شدید باشد که مانع انجام کارهای روزمره مانند رفتن به مدرسه یا بازی با دوستان شود. والدین میتوانند با دریافت خدماتی مانند مشاوره آنلاین رایگان یاد بگیرند که چگونه به فرزندشان در کاهش اضطراب کمک کنند.
10. لالی انتخابی
این کودکان در محیطهایی که در آنها راحت هستند صحبت میکنند و با دیگران تعامل برقرار میکنند اما در محیطهایی که در آنها راحت نیستند ممکن است بیحرکت و بیحالت بایستند، سر خود را برگردانند، موهای خود را بجوند، از تماس چشمی خودداری کنند و برای جلوگیری از صحبت با دیگران از آنها فاصله بگیرند.
11. اختلال دوقطبی
اختلال دوقطبی که به آن اختلال مانیک – دپرسیو (manic-depressive) نیز گفته میشود یک اختلال جدی روانی است که باعث تغییرات غیرمعمول در خلق، انرژی و فعالیت میشود. کودکان و نوجوانان مبتلا به این اختلال، نوسانات خلقی شدیدی را تجربه میکنند و ممکن است دورههای افسردگی و شیدایی داشته باشند. در دوره شیدایی، کودک بهشدت احساس خوشحالی میکند و بیشازحد معمول حرف میزند و فعال است.
کودکی که به اختلال دوقطبی مبتلاست ممکن است تحریکپذیری، افکار مشوش، خشمهای انفجاری، توهمات و هذیان را نیز تجربه کند اما کودکان مبتلا به این اختلال، همه این علائم را تجربه نمیکنند. در برخی کودکان این اختلال میتواند آنقدر شدید باشد که آنها به خود آسیب برسانند یا اقدام به خودکشی کنند. اگرچه اختلال دوقطبی، یکی از انواع جدی اختلالات روانی در کودکان است اما با حمایت مناسب توسط خانواده، مدرسه و جامعه قابلدرمان است.
12. اختلال سلوک
اختلال سلوک در کودکان یکی از انواع اختلال روانی در کودکان و اختلالات رفتاری مشکلساز در آنهاست. کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است دیگران را مورد آزار و اذیت قرار دهند، دروغ بگویند، دزدی کنند، دعوا کنند و اموال را تخریب کنند. همچنین آنها اعتمادبهنفس پایینی دارند و سعی میکنند آن را با لاف زدن پنهان کنند. این کودکان نسبت به دیگران همدلی کمی دارند و بهندرت از رفتارهای خود پشیمان میشوند.
به نظر میرسد کودکان مبتلا به اختلال سلوک دوست دارند درگیر جنگ قدرت شوند و معمولا به خواستههای صاحبان قدرت واکنشهای بد نشان میدهند و همچنین ممکن است قوانین را در خانه و مدرسه به چالش بکشند. آنها از انجام کارها یا تکالیف خود اجتناب و با دیگران بحث میکنند. این رفتارها میتواند موفقیت تحصیلی و عملکرد اجتماعی این کودکان را بهطور قابلتوجهی در مدرسه، خانه و اجتماع مختل کند.
13. افسردگی
افسردگی از بیماریهای روانی شایع محسوب میشود که کودکان و نوجوانان مبتلا به این بیماری، خلق غمگین را بهصورت طولانیمدت و نامعمول تجربه میکنند و ممکن است علاقه خود را به فعالیتهایی که قبلا از آنها لذت میبردند از دست بدهند. این کودکان، ممکن است احساس ناامیدی، بیارزشی و خستگی کنند و در تمرکز و تصمیمگیری مشکل داشته باشند. آنها ممکن است گوشهگیر شوند و از انجام فعالیتها خودداری کنند.
علائم و نشانههای افسردگی در کودکان میتواند شامل تحریکپذیری یا عصبانیت، افزایش حساسیت، تغییر در خواب یا اشتها و حتی خشمهای ناگهانی یا گریه باشد. آنها همچنین ممکن است از مشکلات جسمی مانند دلدرد و سردرد شکایت داشته باشند و حتی ممکن است به مرگ یا خودکشی فکر کنند.
14. اختلال نافرمانی مقابلهای (ODD)
اختلال نافرمانی مقابله ای نیز بهعنوان یک اختلال رفتاری مشکلساز در نظر گرفته میشود و کودکان مبتلا به آن ممکن است بدون علت واضحی، خشم ناگهانی و احساس ناراحتی یا عصبانیت را تجربه کنند. آنها همچنین ممکن است دیگران را به خاطر رفتارشان سرزنش کنند، با بزرگسالان بحث کنند، عمدا دیگران را آزار دهند و از منابع قدرت سرپیچی کنند یا از انجام درخواستها امتناع ورزند. مشاجره و چالش مداوم در خانه یا کلاس ممکن است میان آنها و همسالان یا خواهر و برادر فاصله ایجاد کند و تحصیل یا ایجاد روابط مثبت با دیگران را با مشکل روبرو کند.
15. اختلال خوردن
اختلال خوردن، یکی از انواع اختلال روانی در کودکان است که میتواند منجر به مشکلات جدی در تغذیه آنها شود. کودکانی که به این اختلال مبتلا هستند یا خیلی زیاد غذا میخورند یا اصلا غذا نمیخورند. این کودکان از خود انتظار بالایی دارند، عزتنفس پایینی دارند و دچار افسردگی، اختلال در تمرکز، تحریکپذیری و سایر علائم هستند. سه نوع متداول اختلال خوردن عبارتاند از: بیاشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و هرزهخواری
- بیاشتهایی عصبی نوعی اختلال خوردن است که باعث وسواس کودکان و نوجوانان در مورد وزن خود و غذایی که میخورند میشود. نوجوانان مبتلا به بیاشتهایی عصبی با گرسنگی دادن به خود یا ورزش بیشازحد، سعی میکنند وزنی را حفظ کنند که برای سن و قد آنها بسیار کمتر از حد طبیعی است.
بیاشتهایی عصبی میتواند اثرات مخرب و طولانیمدت بر روی بدن داشته باشد. اغلب کودکان مبتلا به این اختلال به این دلیل بر تصویر بدن و مصرف غذا تمرکز میکنند که بتوانند بر روی زندگی خود کنترل داشته باشند یا بتوانند با مشکلات عاطفی خود مقابله کنند. نوجوانان مبتلا به بیاشتهایی عصبی غالبا معتقدند که ارزش ذاتی آنها بر اساس لاغر بودن است و وقتی نتوانند به اندازه دلخواه لاغر شوند از خود ناامید میشوند.
- پرخوری عصبی نوعی اختلال خوردن است که میتواند زندگی نوجوان را به خطر بیندازد. نوجوانان مبتلا به پرخوری عصبی ممکن است مخفیانه پرخوری کنند، یا مقدار زیادی غذا بخورند و سپس با استفراغ و تنقیه یا ورزش بیشازحد پرخوری خود را جبران کنند تا کالریهای اضافی بدن را از بین ببرند.
- اختلال هرزهخواری یک اختلال خوردن است که بهعنوان بلع مداوم مواد غیرخوراکی برای حداقل یک ماه در کودکان دوساله به بالا شناخته میشود. این کودکان عمدتا مواردی از قبیل یخ، خاک رس، سرب، خاک، شن، سنگ، تراشههای رنگ، ذغال سنگ، گچ، چوب، سوزن، رشته، ته سیگار و سیم را میخورند. این اختلال بیشتر در کودکان تشخیص داده میشود، بااینحال، اختلال هرزهخواری شایعترین اختلال خوردن در افرادی است که دچار ناتوانی رشد هستند.
16. اسکیزوفرنی
اسکیزوفرنی یکی دیگر از انواع اختلال روانی در کودکان است که باعث شکلگیری تفکر و احساسات عجیبوغریب و رفتارهای غیرمعمول و جنون در کودکان میشود. علائمی که کودکان و نوجوانان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تجربه کنند عبارتاند از: بدخلقی شدید، رفتار و گفتار عجیبوغریب و غیرعادی، دیدن و شنیدن مواردی که وجود ندارند و اضطراب شدید.
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی نیز ممکن است بهطور نامناسبی پرتوقع، غیرصادق، سوءاستفادهکننده یا سلطهگر باشند. آنها روابط ضعیفی دارند، در کنترل تکانه با مشکل روبرو هستند و ممکن است اغلب بهصورت سطحی جذاب یا بسیار ترسو، سردرگم و به دیگران مشکوک باشند.
17. سوءمصرف مواد
یکی دیگر از اختلالات روانی، اختلال سوءمصرف مواد است. یک کودک یا نوجوان، زمانی تشخیص اختلال سوءمصرف مواد را دریافت میکند که در اثر مصرف مرتب یک ماده، عملکرد روزمره او در خانه یا مدرسه دچار مشکل شود یا در موقعیتهای خطرناکی قرار گیرد که مشکلات قانونی، اجتماعی و بین فردی برای او به دنبال داشته باشد.
18. سندرم توره
سندرم توره یک اختلال عصبی از انواع اختلال روانی در کودکان است که کودکان مبتلا به آن صداهایی را تولید میکنند یا حرکاتی انجام میدهند که نمیتوانند آنها را کنترل کنند. به این اصوات و حرکات، تیک گفته میشود. برخی از تیکهای حرکتی متداول در کودکان و نوجوانان شامل پلک زدن، بالا انداختن شانه، کج کردن سر یا تکان دادن سر و کشیدن گردن است یا ممکن است شامل حرکاتی شبیه به پرش، چرخیدن یا پریدن باشد. برخی از تیکهای صوتی عبارتاند از: صاف کردن گلو، بو کشیدن، داد زدن و غیره. در برخی موارد نیز کودک ممکن است صدای پارس تولید کند یا فحش بدهد.
19. اختلال سازگاری
درنتیجه واکنش بیشازحد طبیعی کودک به یک رویداد استرسزا یا آسیب به عملکرد او درنتیجه این رویداد، اختلال سازگاری برای کودک تشخیص داده میشود. اختلال سازگاری در کودکان یکی از انواع اختلال روانی در کودکان است که شامل علائم افسردگی، اضطراب، مشکل در عملکرد و هیجانات میشود. این نشانهها در واکنش به برخی اتفاقات ازجمله جابجایی محل سکونت، به دنیا آمدن خواهر یا برادر، مرگ یکی از اعضای خانواده، مرگ حیوان خانگی، تغییر مدرسه و غیره در کودکان مبتلا به اختلال سازگاری مشاهده میشود.
20. اختلال دلبستگی واکنشی
اختلال دلبستگی واکنشی یک اختلال روانی کودکان و بیماری نادر اما جدیای است که درنتیجه عدم ایجاد پیوندهای سالم میان والدین و کودک رخ میدهد. كودكان مبتلا به اختلال دلبستگی واكنشي ممكن است نسبت به خود و دیگران رفتارهای مخرب انجام دهند، فاقد احساس گناه و پشيماني باشند، از پذيرفتن مسئوليت اقدامات خود اجتناب كنند و ديگران را به خاطر مشکلات خود سرزنش كنند.
آنها غالبا از تفکر علت و معلولی برخوردار نیستند و ممكن است سرقت كنند، اتهامات نادرستی به دیگران بزنند، بهصورت نامناسبی پرتوقع و چسبنده باشند، روابط ضعیفی با دیگران داشته باشند، كنترل تکانه کمی داشته باشند و همچنین سلطهگر و سوءاستفادهکننده باشند.
21. اختلال طیف اتیسم
اختلال طیف اوتیسم یک بیماری عصبی از انواع اختلال روانی در کودکان است که در اوایل کودکی و معمولا قبل از 3 سالگی ظاهر میشود. اگرچه شدت اختلال طیف اتیسم در هر کودک متفاوت است اما کودک مبتلا به این اختلال در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارد. همچنین در این کودکان الگوهای محدود و تکراری رفتارها، علایق یا فعالیتها نیز مشاهده میشود.
اگرچه بسیاری از کودکان مبتلا به اتیسم از هوش طبیعی برخوردارند اما برخی از کودکان مبتلا به این اختلال دچار تاخیرهای ذهنی خفیف یا قابلتوجه هستند. علاوه بر این، کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم، بیشتر در معرض خطر برخی از بیماریها مانند مشکلات خواب، تشنج و بیماریهای روانی هستند.
22. اختلال بینظمی خلقی اخلالگرانه (DMDD)
اختلال بینظمی خلقی اخلالگرانه، بیماریای است که کودک مبتلا به آن بهطور مزمن تحریکپذیر است و طغیانهای مکرر و شدید خلقی نامتناسب با موقعیت را تجربه میکند. کودکانی که مبتلا به اختلال بینظمی خلقی اخلالگرانه هستند برای تنظیم هیجانات خود بهصورت متناسب با سن خود با مشکل مواجهاند. آنها در بین این طغیانهای خشم در بیشتر اوقات تحریکپذیر هستند.
نشانه های هشداردهنده انواع اختلال روانی در کودکان
برخی از علائم نشان میدهند که فرزند شما به یکی از انواع اختلال روانی در کودکان مبتلاست. در ادامه با نشانههای هشداردهنده اختلال روانی در کودکان آشنا می شوید.
- اندوه مداوم به مدت دو یا چند هفته
- کنارهگیری از روابط اجتماعی یا اجتناب از آنها
- صدمه زدن به خود یا صحبت در مورد آسیب رساندن به خود
- صحبت از مرگ یا خودکشی
- طغیانهای خشم یا تحریکپذیری شدید
- رفتارهای خارج از کنترل
- تغییرات شدید در خلق، رفتار یا شخصیت
- تغییر در عادات غذایی
- کاهش وزن
- مشکل در خوابیدن
- سردرد یا دلدرد مکرر
- مشکل در تمرکز
- تغییر عملکرد تحصیلی
- اجتناب از مدرسه رفتن یا غیبت کردن
تشخیص انواع اختلال روانی در کودکان
انواع اختلال روانی در کودکان، بر اساس علائم و نشانهها و چگونگی تاثیر این بیماری بر زندگی روزمره آنها تشخیص داده میشود. برای تشخیص، پزشک کودک ممکن است توصیه کند که کودک شما توسط یک روانپزشک یا روانشناس ارزیابی شود. ارزیابی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- معاینه پزشکی کامل
- بررسی سابقه پزشکی
- بررسی سابقه آسیبهای جسمی یا عاطفی
- بررسی سابقه خانوادگی سلامت جسمی و روانی
- بررسی علائم و نگرانیهای عمومی والدین
- جدول زمانی پیشرفت رشد کودک
- بررسی سابقه درسی کودک
- مصاحبه با والدین
- گفتگو با کودک و مشاهده او
- استفاده از پرسشنامههای استانداردشده برای کودک و والدین
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM)، راهنمای منتشرشده توسط انجمن روانپزشکی آمریکاست که معیارهایی را برای تشخیص انواع اختلالات روانی بر اساس ماهیت، مدت و تاثیر علائم و نشانهها ارائه میدهد. یکی دیگر از راهنماهای تشخیصی معمول دیگر، طبقهبندی بینالمللی بیماریها (ICD) توسط سازمان بهداشت جهانی است.
درمان انواع اختلال روانی در کودکان
گزینههای درمانی معمول برای انواع اختلال روانی در کودکان عبارتاند از:
- رواندرمانی: رواندرمانی روشی برای رفع نگرانیها از طریق گفتگو با روانشناس یا سایر متخصصان بهداشت روان است. رواندرمانی کودکان خردسال ممکن است شامل بازیدرمانی و همچنین صحبت در مورد آنچه در هنگام بازی اتفاق میافتد باشد. در طی رواندرمانی، کودکان و نوجوانان میآموزند که چگونه درباره افکار و احساسات خود صحبت کنند، چگونه به آنها واکنش نشان دهند و چگونه رفتارهای جدید و مهارتهای سالم مقابلهای را یاد بگیرند. در این زمینه مشاوره روانشناسی رایگان نیز میتواند مفید باشد.
- دارودرمانی. روانپزشک کودک ممکن است دارویی، مانند داروی محرک، ضدافسردگی، داروی ضد اضطراب، ضدروانپریشی یا تثبیتکننده خلق را بهعنوان بخشی از برنامه درمانی توصیه کند. روانپزشک، خطرات، عوارض جانبی و فواید درمانهای دارویی را نیز توضیح میدهد.
درنهایت، همانطور که مطرح شد انواع اختلال روانی در کودکان بسیار متفاوت است که مهم است این اختلالات توسط روانپزشک یا روانشناس درمان شوند. در صورت درمان نشدن این بیماریها، عملکرد کودک یا نوجوان میتواند آسیب زیادی ببیند و خانواده و جامعه را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
دیدگاه خود را درج کنید