داروهای خواب آور با ایجاد احساس خواب آلودگی و آرامش، بی خوابی را درمان می‌کنند. این داروها از جمله داروهای طبیعی مانند ملاتونین، می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند، بدین صورت که ممکن است در طول روز احساس گیجی یا خواب آلودگی کنید. برخی افراد در خواب راه می‌روند یا غذا می‌خورند (پاراسومنیا). اگر با بی خوابی دست و پنجه نرم می‌کنید، استفاده از سایر درمان‌های غیردارویی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) در بهبود خواب بهتر هستند.
دارو خواب آور چیست؟
همانطور که از نام آن پیداست، قرص‌های خواب آور به شما کمک می‌کنند تا حدودی راحت تر از حالت طبیعی بخوابید. افرادی که اختلالات خواب مانند بی خوابی دارند ممکن است از این داروها برای کمک به خوابیدن استفاده کنند. اگر مستعد بیدار شدن یا بیدار ماندن در نیمه شب هستید، داروهای خواب (البته در برخی موارد و با توجه به میزان صحیح مصرفی) می‌توانند به شما کمک کنند که بخوابید. انواع داروی خواب آور نام‌های مختلفی دارد که عبارتند از:
- خواب آور
- آرام بخش‌ها
داروی خواب آور چگونه عمل می‌کنند؟
انواع مختلفی از قرص‌ها و داروی خواب وجود دارد. هر کدام متفاوت عمل می‌کند. برخی از داروهای خواب آور باعث خواب آلودگی می‌شوند، در حالی که برخی دیگر ناحیه‌ای از مغز را که شما را هوشیار نگه می‌دارد ساکت می‌کنند. حتما قبل از استفاده از هرگونه داروی خواب آور حتی از انواع بدون نسخه که ممکن است در دسترستان باشد با مشاوره تلفنی پزشکی رایگان این مجموعه تماس برقرار نمایید و یا با پزشک خود این موضوع را مطرح کنید تا هم در جهت رفع بی خوابی و هم جلوگیری از آسیب های احتمالی از مصرف داروها جلوگیری شود.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/CTA-Mobile2.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/001.png”]
داروی خواب آور چقدر موثر است؟
مطالعات نشان می‌دهد که قرص‌های خواب‌آور برای بهبود استراحت شبانه چندان مفید نیستند. اکثر افرادی که از داروهای خواب آور استفاده می‌کنند حدود هشت تا 20 دقیقه سریعتر از کسانی که دارو ندارند به خواب می‌روند. به طور کلی، داروهای خواب باید برای استفاده کوتاه مدت در نظر گرفته شوند. اگر یک رویداد استرس زای زندگی، مانند طلاق یا مرگ در خانواده، شما را بیدار نگه دارد، ممکن است بسیار مفید باشند.
چه کسی ممکن است به داروی خواب آور نیاز داشته باشد؟
تخمین زده می‌شود که از هر هفت آمریکایی، یک نفر دچار بی خوابی طولانی مدت است. لازم است بدانید که مشکلات خواب با افزایش سن بیشتر می‌شود. بنابراین، تقریباً از هر سه فرد مسن، یک نفر از انواع داروهای خواب استفاده می‌کند. در صورتی که نیاز به مشاوره تلفنی پزشکی رایگان با متخصصان را داری لطفا با مجموعه کلبه سلامتی در تماس باشید.
انواع داروهای خواب آور بدون نسخه (OTC) کدامند؟
هر بزرگسالی می تواند داروهای خواب OTC را از فروشگاه خریداری کند اما اغلب توصیه می‌شود، قبل از مصرف با پزشک و یا مشاور داوریی مشورت کنید. داروهای خواب OTC اغلب حاوی آنتی هیستامین هستند. این دارو آلرژی را درمان می‌کند، اما امکان دارد باعث خواب آلودگی نیز شود.
برخی از افراد برای کمک به بهتر خوابیدن از مکمل‌های ملاتونین یا سنبل الطیب استفاده می‌کنند. ملاتونین هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی تولید می‌کند و خواب را تقویت می‌کند. سنبل الطیب گیاهی است که ظاهراً به آرامش و خواب کمک می کند.
اگرچه این موارد که به خوابیدن کمک می‌کنند به راحتی در دسترس هستند، به خاطر داشته باشید که قبل از مصرف آنها باید با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مشورت کنید. داروهای موجود در داروهای خواب بدون نسخه (از جمله مکمل‌ها) ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند یا شرایط سلامتی شما را در معرض خطر قرار داده یا آن را بدتر کنند.
عوارض جانبی داروهای خواب آور بدون نسخه
تقریباً هشت نفر از هر 10 نفر یک روز پس از مصرف داروی خواب دچار خماری می‌شوند. آنها احساس خواب‌آلودگی می‌کنند، تفکر درهم و برهم دارند و سرگیجه یا مشکلات تعادلی را تجربه می‌کنند. این اثرات در طول روز می تواند بر توانایی شما در رانندگی، کار، رفتن به مدرسه و انجام کارهای روزانه تأثیر منفی بگذارد. قرص های خواب آور بدون نسخه می‌توانند این عوارض جانبی را ایجاد کنند:
- یبوست یا اسهال
- خشکی دهان
- سردرد
- ضعف عضلانی
- مشکلات گوارشی، از جمله گاز، سوزش سر دل و حالت تهوع
انواع داروهای خواب آور با نسخه
داروهای خواب آور نسخه‌ای قوی تر از داروهای بدون نسخه هستند. برای دریافت این قرص‌ها به نسخه‌ای از ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود نیاز دارید. انواع داروهای خواب آور شامل موارد زیر هستند:
- داروهای ضد افسردگی
- بنزودیازپین ها
آیا مصرف داروهای خواب آور در دوران بارداری بی خطر است؟
هر دارویی که در دوران بارداری یا شیردهی مصرف می‌کنید به نوزاد منتقل می‌شود. قبل از مصرف هر گونه قرص خواب یا مکمل بدون نسخه با پزشک خود مشورت کنید. برای بی خوابی شدید، یک ارائه دهنده ممکن است یک داروی خواب کوتاه مدت تجویز کند.
آیا قرص خواب برای کودکان بی خطر است؟
برخی از والدین داروهای آنتی هیستامین بدون نسخه را برای کمک به خواب کودکان به آنها می‌دهند. لازم است بدانید که این داروها برای اهدافی شبیه به بهتر خوابیدن تایید نشده‌اند. مصرف بیش از حد این دارو برای کودکان عوارض جبران ناپذیری را به همراه دارد.
به کودک مکمل‌هایی مانند ملاتونین ندهید. هیچ تحقیقی در مورد ایمنی آنها در کودکان وجود ندارد. در حال حاضر هیچ داروی خواب نسخه‌ای برای کودکان وجود ندارد. تغییر رفتارهای خواب کودک اغلب بهترین راه برای بهبود خواب است.
[banner_in_content url=”tel://02179283000/” image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/CTA-Mobile1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/003-1.png” ]
چگونه بدون داروی خواب آور راحت بخوابم؟
درمان شناختی رفتاری (CBT) ابزاری موثر برای بهبود خواب و درمان بی خوابی است. تغییرات رفتاری اغلب خواب را بدون نیاز به دارو بهبود می‌بخشد. ممکن است بخواهید موارد زیر را نیز در نظر بگیرید:
- قبل از خواب از خوردن وعده‌های غذایی زیاد و الکل خودداری کنید.
- مصرف کافئین از جمله قهوه، نوشابه و شکلات را در طول روز و به خصوص قبل از خواب کاهش دهید.
- سیگار را ترک کنید
- با استفاده از موسیقی آرام بخش، یک کتاب خوب یا مدیتیشن استراحت کنید
- وسایل الکترونیکی را حداقل 30 دقیقه قبل از خواب خاموش کنید.
- در طول روز فعالیت بدنی داشته باشید. سعی کنید در صورت امکان به بیرون بروید.
- حتی در تعطیلات آخر هفته به برنامه خواب (زمان خواب و بیدار شدن یکسان) پایبند باشید.
- اتاق خواب خود را به یک پناهگاه تاریک، آرام و خنک تبدیل کنید.
چه زمانی باید با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرم؟
اگر داروی خواب آور مصرف می‌کنید و تجربه دارید، باید با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود در صورت بروز علائم اشاره شده در ادامه تماس بگیرید:
- خستگی مزمن
- گیجی یا مشکلات مربوط به حافظه
- رفتارهای پاراسومنیا
- مشکلات تمرکز یا تکمیل کارهایی مانند رانندگی
- ناراحتی شدید معده
عوارض داروی خواب آور بر بدن
عوارض داروی خواب آور بر بدن بسته به دارو متفاوت است، اما ممکن است هنگام مصرف قرص‌های خواب، یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه کنید:
- احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن در دست‌ها، بازوها یا پاها
- تغییر در اشتها (بی اشتنهایی یا عکس آن)
- یبوست
- اسهال
- سرگیجه یا سبکی سر
- خواب آلودگی در طول روز
- خشکی دهان یا گلو
- گاز معده
- سردرد
- سوزش سردل
- حالت تهوع
- اختلال روانی روز بعد
- مشکل در توجه یا به خاطر سپردن چیزها
- دل درد
- اختلال در تعادل
- لرزش غیر قابل کنترل
- رویاهای عجیب یا کابوس
- ضعف
اثر “خماری” یکی از شایع ترین عوارض داروی خواب بر بدن مانند خواب آور بنزودیازپین و زوپیکلون است. این اصطلاح به عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، مشکل در تعادل یا هماهنگی حرکتی و اختلال در تمرکز یا حافظه اشاره دارد. 80 درصد از افرادی که از داروهای خواب آور با نسخه استفاده می‌کنند، حداقل یکی از این عوارض جانبی را در روز بعد از مصرف دارو احساس می‌کنند. به عنوان مثال، قرص‌های خواب‌آور می‌توانند بر رانندگی شما در صبح بعد از مصرف تأثیر بگذارند. این عوارض جانبی همچنین ممکن است بر عملکرد کاری، روابط اجتماعی و رفاه کلی و کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارد.
آیا عوارض داروهای خواب آور بر بدن خطرناک است؟
بسته به شرایط خاص شما، هر یک از عوارض جانبی فوق می‌تواند خطرناک باشد و برخی از عوارض جانبی باید باعث نگرانی فوری شود. این موارد شامل پاراسومنیا، واکنش‌های آلرژیک و وابستگی یا سوء استفاده از دارو است.
پاراسومنیا
پاراسومنیا تعدادی از رفتارهای غیرعادی را توصیف می‌کند که افراد در هنگام خواب تجربه می‌کنند، مانند راه رفتن در خواب یا خیس کردن رختخواب. شایع ترین پاراسومنیاهای مرتبط با داروی خواب آور عبارتند از راه رفتن در خواب، صحبت کردن در خواب، خوردن در خواب و رانندگی در خواب. این رفتارها با افزایش دوز ممکن است رایج تر باشند، بنابراین مهم است که دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
واکنش آلرژیک
مانند هر دارویی، ممکن است به قرص‌های خواب آور نیز واکنش آلرژیک داشته باشید. اگر واکنش آلرژیک دارید، ممکن است متوجه یک یا چند مورد از عوارض جانبی زیر شوید. مصرف دارو را قطع کنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
- تاری دید
- درد قفسه سینه
- دشواری در تنفس
- مشکل در بلع
- گرفتگی صدا
- ضربان قلب نامنظم یا تپنده
- خارش
- حالت تهوع
- راش
- احساس بسته شدن گلو
- تنگی نفس
- تورم چشم‌ها، لب‌ها، صورت، زبان یا گلو
- استفراغ
وابستگی
در حالی که اکثر داروهای خواب فقط برای استفاده کوتاه مدت (تعداد چند هفته یا کمتر) طراحی شده‌اند، برخی از افراد ممکن است به استفاده طولانی مدت از آنها ادامه دهند. با استفاده طولانی مدت، خطر ابتلا به وابستگی دارویی را افزایش می‌دهید. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، برخی از افراد در نهایت دوز مصرفی خود را افزایش می‌دهند یا از قرص خواب سوء استفاده می‌کنند، که منجر به عوارض جانبی مشکل ساز می‌شود.
اعتیاد و وابستگی به داروهای خواب آور می‌تواند عوارض جانبی مانند اختلال در هماهنگی حرکتی، سرگیجه، ناتوانی در تمرکز یا به خاطر سپردن چیزها و سرخوشی ایجاد کند. همچنین ممکن است از نظر روانی به دارو وابسته شوید. امکان دارد در مورد به خواب رفتن دچار اضطراب یا ترس شوید و نگران باشید که بدون دارو نمی‌توانید به خواب بروید. برخی افراد شروع به ترکیب دارو با الکل می‌کنند که خود یک آرام بخش است. ترکیب اینها با هم بسیار خطرناک است، زیرا ممکن است تنفس شما به حدی کاهش یابد که باعث مرگ شود.
استفاده طولانی مدت می‌تواند شدت یا دفعات عوارض جانبی را افزایش دهد و به وابستگی تبدیل شود. به همین دلیل مهم است که پس از اتمام نسخه، مصرف دارو را متوقف کنید. اگر مشکلات خواب شما همچنان ادامه دارد، با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت بروز عوارض جانبی چه کاری باید انجام دهیم؟
در صورت مشاهده عوارض جانبی شدید یا خطرناک، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. اگر متوجه عوارض جانبی خفیف بیشتری شدید، همچنان باید در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند دوز کمتر، داروی متفاوت یا برنامه‌ای درمانی برای قطع آرام دارو پیشنهاد کنند.
بدانید که بی خوابی برگشتی زمانی رخ می‌دهد که استفاده از داروهای خواب آور با نسخه را متوقف کنید. همچنین ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که به تدریج دوز خود را کاهش می‌دهید. بی خوابی برگشتی می‌تواند حتی ناامید کننده تر از بی خوابی اصلی شما باشد، زیرا ممکن است رویاهای واضح، کابوس‌ها و اضطراب را تجربه کنید. اگر این را تجربه کردید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است پیشنهاد کنند که دوز خود را به تدریج کاهش دهید.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/CTA-Mobile.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/10/004-1.png”]
چه کسی باید نگران داروی خواب آور باشد؟
مصرف داروهای خواب آور تصمیمی است که همیشه باید با دقت مورد توجه قرار گیرد و باید ابتدا با پزشک مشورت کرد تا به ارزیابی خطرات و فواید آن کمک کند. برخی از افراد ممکن است هنگام مصرف داروهای خواب بیشتر در معرض خطر باشند. این شامل:
- افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی مانند آسم، آمفیزم یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD). برخی از قرص‌های خواب آور می‌توانند تنفس شما را کند کرده و خطر نارسایی تنفسی را افزایش دهند. به طور مشابه، افراد مبتلا به فشار خون پایین و آریتمی باید از مصرف داروهای خواب پرهیز کنند.
- افراد مبتلا به بیماری کبد یا کلیه. این شرایط بر متابولیسم بدن تأثیر می‌گذارد، که به نوبه خود ممکن است بر مدت زمان ماندن قرص خواب در سیستم شما تأثیر بگذارد و منجر به اختلال بیشتر در طول روز و خواب آلودگی شود.
- زنان باردار یا شیرده. برخی از داروهای خواب آور به میزان بیشتری با افسردگی، اختلال حافظه و از دست دادن هماهنگی حرکتی در زنان باردار مرتبط است. پزشکان ممکن است توصیه کنند از این موارد به طور کامل اجتناب کنید. در صورت نیاز به دارو، پزشکان ممکن است آن را با دوزهای کمتر تجویز کنند.
- بزرگسالان (افراد مسن). تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مسن بیشتر احتمال دارد عوارض جانبی قرص‌های خواب‌آور، به‌ویژه سرگیجه، سبکی سر، اختلال در تعادل، گیجی و آرام‌بخشی را تجربه کنند. اینها می‌توانند خطر افتادن یا آسیب دیدن آنها را افزایش دهند. در صورت نیاز به داروی خواب، پزشکان ممکن است دوز کمتری را برای کاهش خطر تجویز کنند.
- افرادی که داروهای دیگر مصرف می‌کنند. داروهای تجویزی و داروهای بدون نسخه می‌توانند با قرص‌های خواب آور تداخل منفی داشته باشند که ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی را افزایش دهد. اگر داروها یا مکمل‌های دیگری مصرف می‌کنید، حتما قبل از شروع داروهای خواب آور، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
نکته: محتوای این صفحه نباید به عنوان توصیه پزشکی در نظر گرفته شود یا به عنوان توصیه‌ای برای هر داروی خاصی استفاده شود. همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی جدید یا تغییر دوز فعلی خود با پزشک خود مشورت کنید.
دیدگاه خود را درج کنید