اختلال شخصیت مرزی ؛ علل ، علائم و راه درمان

اختلال شخصیت مرزی یک اختلال سلامت روان است که بر نحوه فکر و احساس شما در مورد خود و دیگران تأثیر می‌گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در عملکرد زندگی روزمره می‌شود. این اختلال شامل مسائل مربوط به خودانگاره، مشکل در مدیریت احساسات و رفتار و الگوی روابط ناپایدار است.

فرد با ابتلا به اختلال شخصیت مرزی، ترس شدیدی از رها شدن یا بی ثباتی دارید و ممکن است در تحمل تنها بودن مشکل داشته باشید. با این حال، عصبانیت نامناسب، تکانشگری و نوسانات خلقی مکرر ممکن است دیگران را از خود دور کند، حتی اگر می‌خواهید روابط عاشقانه و پایداری داشته باشید.

اختلال شخصیت مرزی معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می‌شود. به نظر می رسد که این وضعیت در بزرگسالی بدتر می‌شود و ممکن است به تدریج با افزایش سن بهتر شود. اگر اختلال شخصیت مرزی دارید، ناامید نشوید. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به مرور زمان با کمک مشاوره روانشناسی و درمان بهبود می‌یابند و می‌توانند زندگی رضایت بخشی را فراهم آورند.

[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]

علائم اختلال شخصیت مرزی کدامند؟

به گفته مشاوره پزشکی تلفنی، اختلال شخصیت مرزی بر احساس شما نسبت به خود، نحوه ارتباط شما با دیگران و نحوه رفتار شما تأثیر می‌گذارد. مهم است که از علائم این اختلال آگاهی داشته باشید و یا با کمک مشاوره روانشناسی خانواده، عزیزان شما اطلاعات بیشتری را از این بیماری کسب کنند تا بهتر قادر باشند تا به شما کمک کنند. علائم و نشانه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترس شدید از رها شدن، حتی انجام اقدامات شدید برای جلوگیری از جدایی یا طرد واقعی یا خیالی
• الگویی از روابط شدید ناپایدار، مانند ایده‌آل کردن یک لحظه و یا یک فرد و سپس به طور ناگهانی احساس می‌کنید که فرد به اندازه کافی اهمیتی نمی‌دهد یا ظالم است.
• تغییرات سریع در هویت و تصویر از خود که شامل تغییر اهداف و ارزش‌ها و بد دیدن خود می‌شود و یا فرد احساسی دارد که گویی اصلا انگار وجود ندارد.
• دوره‌های پارانویای مرتبط با استرس و از دست دادن تماس با واقعیت، از چند دقیقه تا چند ساعت این حالت طول می‌کشد.
• رفتارهای تکانشی و مخاطره آمیز، مانند قمار، رانندگی بی احتیاطی، رابطه جنسی ناایمن، ولگردی کردن، پرخوری یا سوء مصرف مواد، یا خراب کردن موفقیت با ترک ناگهانی یک شغل خوب یا پایان دادن به یک رابطه مثبت.
• تهدید به خودکشی یا رفتار یا آسیب رساندن به خود، اغلب در پاسخ به ترس از جدایی یا طرد شدن
• نوسانات خلقی گسترده که از چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد، که می‌تواند شامل شادی شدید، تحریک پذیری، شرم یا اضطراب باشد.
• احساس پوچی مداوم
• عصبانیت نامناسب و شدید، مانند از دست دادن مکرر عصبانیت، طعنه یا تلخ بودن، یا درگیری فیزیکی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر می‌دانید هر یک از علائم یا نشانه‌های بالا را دارید، با پزشک یا یک ارائه‌دهنده سلامت روان و یا مشاوره روانشناسی شخصی صحبت کنید.

• اگر افکاری راجع به خودکشی دارید
• اگر فانتزی یا تصور ذهنی در مورد آسیب رساندن به خود دارید یا افکار خودکشی دیگری دارید، فوراً با انجام یکی از این اقدامات کمک بگیرید:
• فوراً با شماره اضطراری محلی یا مشاوره تلفنی روانشناسی خود تماس بگیرید.
• با ارائه دهنده سلامت روان، پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی تماس بگیرید.
• با یک دوست عزیز، دوست صمیمی، همتا یا همکار مورد اعتماد تماس بگیرید.
• با فردی که از نظر مذهبی به او اعتماد دارید تماس بگیرید.

اگر علائمی را در یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود مشاهده کردید، با آن شخص در مورد مراجعه به پزشک یا ارائه دهنده سلامت روان و یا مشاوره تلفنی پزشکی رایگان صحبت کنید. اما به یاد داشته باشید که شما نمی‌توانید کسی را مجبور کنید که به دنبال کمک باشد. اگر این رابطه باعث استرس قابل توجهی برای شما شود، ممکن است مراجعه به یک درمانگر برایتان مفید باشد.

علل ایجاد اختلال شخصیت مرزی

مانند سایر اختلالات سلامت روان، علل اختلال شخصیت مرزی به طور کامل شناخته نشده است. اما با این حال، علاوه بر عوامل محیطی مانند سابقه کودک آزاری یا بی توجهی اختلال شخصیت مرزی ممکن است با هر یک از موارد زیر در ارتباط باشد:

ژنتیک: برخی از مطالعات روی دوقلوها و خانواده‌ها نشان می‌دهد که اختلالات شخصیت ممکن است ارثی باشد یا به شدت با سایر اختلالات سلامت روان در میان اعضای خانواده مرتبط باشد.

ناهنجاری‌های مغزی: برخی تحقیقات تغییراتی را در نواحی خاصی از مغز که در تنظیم احساسات، تکانشگری و پرخاشگری دخیل هستند، نشان داده است. علاوه بر این، برخی از مواد شیمیایی مغز که به تنظیم خلق و خو کمک می‌کنند، مانند سروتونین، ممکن است به درستی عمل نکنند.

[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/10.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/7.png”]

چه عواملی احتمال ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را افزایش می‌دهد؟

برخی از عوامل مرتبط با رشد شخصیت می‌توانند خطر ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را افزایش دهند. این شامل:

• استعداد ارثی: اگر یکی از بستگان نزدیک شما مانند مادر، پدر، برادر یا خواهر به همین اختلال یا مشابه مبتلا باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرید.
• دوران کودکی پر استرس: بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال گزارش می‌دهند که در دوران کودکی مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته‌اند یا مورد بی توجهی قرار گرفته‌اند. برخی از افراد در جوانی والدین یا مراقبان خود را با سوء مصرف مواد یا سایر مشکلات روانی از دست داده‌اند یا از آنها جدا شده‌اند. دیگران در معرض درگیری خصمانه و روابط خانوادگی ناپایدار قرار گرفته‌اند. تمامی این افراد از مشاوره روانشناسی فردی نیز برای بهبود و یا کنترل علائم خود کمک دریافت نکرده‌اند.

عوارض ابتلا به اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی می‌تواند به بسیاری از بخش‌های زندگی شما آسیب برساند. این می‌تواند بر روابط صمیمانه، شغل، مدرسه، فعالیت‌های اجتماعی و تصویر خود تأثیر منفی بگذارد و در نتیجه یک و یا ترکیبی از عوارض زیر را به دنبال داشته باشد:

• تغییر یا از دست دادن مکرر شغل
• عدم تکمیل تحصیلات
• مسائل حقوقی متعدد، مانند زمان زندان
• روابط پر از تعارض، استرس زناشویی یا طلاق
• خود آسیبی مانند بریدگی یا خودسوزی و بستری شدن مکرر در بیمارستان
• درگیر شدن در روابط توهین آمیز
• حاملگی‌های برنامه ریزی نشده، عفونت‌های مقاربتی، تصادفات وسایل نقلیه موتوری و درگیری‌های فیزیکی به دلیل رفتارهای تکانشی و پرخطر
• اقدام به خودکشی یا خودکشی

علاوه بر این، ممکن است سایر اختلالات سلامت روان زا تجربه کنید مانند:

• افسردگی
• سوء استفاده از الکل یا مواد دیگر
• اختلالات اضطرابی
• اختلالات اشتها
• اختلال دو قطبی
• اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
• اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD)
• سایر اختلالات شخصیتی

تشخیص علت اختلال شخصیت مرزی

اختلالات شخصیت، از جمله اختلال شخصیت مرزی، بر اساس موارد زیر تشخیص داده می‌شوند:

[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01.png”]

• مصاحبه مفصل با پزشک یا ارائه دهنده سلامت روان و مشاوره روانشناسی
• ارزیابی روانشناختی که ممکن است شامل تکمیل پرسشنامه باشد
• تاریخچه پزشکی و معاینه
• بحث در مورد علائم و نشانه‌های بیمار

تشخیص اختلال شخصیت مرزی معمولا در بزرگسالان انجام می‌شود، نه در کودکان یا نوجوانان. به این دلیل که علائم و نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی ممکن است با بزرگ‌تر شدن و بالغ‌تر شدن کودکان از بین برود.

درمان اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی عمدتاً با استفاده از روان درمانی مهار می‌شود، اما ممکن است دارو نیز در انجام این فرایند اضافه شود. در صورتی که ایمنی شما در خطر باشد، پزشک شما نیز ممکن است بستری شدن در بیمارستان را توصیه کند.

درمان می‌تواند به شما کمک کند مهارت‌هایی را برای مدیریت و کنار آمدن با شرایط خود بیاموزید. همچنین لازم است برای سایر اختلالات سلامت روان که اغلب همراه با اختلال شخصیت مرزی رخ می‌دهد، مانند افسردگی یا سوء مصرف مواد، تحت درمان قرار گیرند. با درمان، می‌توانید احساس بهتری نسبت به خود داشته باشید و زندگی پایدارتر و پربارتری داشته باشید.

روان درمانی

روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می‌شود، یک رویکرد درمانی اساسی برای اختلال شخصیت مرزی است. درمانگر شما ممکن است نوع درمان را برای برآوردن بهترین نیازهای شما تطبیق دهد. اهداف روان درمانی و مشاوره روانشناسی رایگان کمک به شماست. به شما کمک می‌کنند:

• بر توانایی فعلی خود برای عملکرد تمرکز کنید
• یاد بگیرید که احساساتی را که ناراحت کننده هستند مدیریت کنید
• با کمک به مشاهده احساسات به جای عمل کردن بر اساس آنها، واکنش‌های تکانشگری خود را کاهش دهید
• با آگاهی از احساسات خود و دیگران، روی بهبود روابط کار کنید
• با اختلال شخصیت مرزی آشنا شوید

[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05-1.png”]

انواع روان درمانی که مؤثر بوده‌اند عبارتند از:

• رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT): DBT شامل درمان گروهی و فردی است که به طور خاص برای درمان اختلال شخصیت مرزی طراحی شده است. DBT از یک رویکرد مبتنی بر مهارت استفاده می‌کند تا به شما یاد دهد چگونه احساسات خود را مدیریت کنید، پریشانی را تحمل کنید و روابط را بهبود بخشید.
• درمان طرحواره محور: درمان طرحواره محور می‌تواند به صورت فردی یا گروهی انجام شود. این می‌تواند به شما کمک کند نیازهای برآورده نشده‌ای را که منجر به بروز الگوهای منفی زندگی شده است، شناسایی کنید، که در برخی مواقع ممکن است برای بقا مفید بوده باشد، اما به عنوان یک بزرگسال در بسیاری از زمینه‌های زندگی شما مضر هستند. درمان بر کمک به شما برای برآوردن نیازهای خود به شیوه‌ای سالم برای ترویج الگوهای مثبت زندگی متمرکز است.
• درمان مبتنی بر ذهنیت (MBT): MBT نوعی گفتگو درمانی است که به شما کمک می‌کند افکار و احساسات خود را در هر لحظه شناسایی کنید و دیدگاهی جایگزین در مورد موقعیت ایجاد کنید. MBT بر تفکر قبل از واکنش تاکید دارد.
• آموزش سیستمی برای پیش بینی پذیری هیجانی و حل مسئله (STEPPS): STEPPS یک درمان 20 هفته‌ای است که شامل کار در گروه‌هایی است که اعضای خانواده، مراقبان، دوستان یا افراد مهم شما را در درمان قرار می‌دهند. STEPPS علاوه بر انواع دیگر روان درمانی استفاده می‌شود.
• روان درمانی متمرکز بر انتقال (TFP): هدف TFP که روان درمانی روان پویشی نیز نامیده می‌شود، کمک به درک احساسات و مشکلات بین فردی خود از طریق ایجاد رابطه بین شما و درمانگرتان است. سپس این بینش‌ها را در موقعیت‌های جاری به کار می‌گیرید.

مدیریت روانپزشکی خوب این رویکرد درمانی، بر مدیریت موردی و تثبیت درمان در انتظار مشارکت در کار یا مدرسه متکی است. با در نظر گرفتن زمینه بین احساسات فردی، بر درک لحظات دشوار احساسی تمرکز دارد. ممکن است داروها، گروه‌ها، آموزش خانواده و درمان فردی را ادغام کند.

داروها

اگرچه هیچ دارویی توسط سازمان غذا و دارو به طور خاص برای درمان اختلال شخصیت مرزی تایید نشده است، برخی از داروها ممکن است به علائم یا مشکلات همزمان مانند افسردگی، تکانشگری، پرخاشگری یا اضطراب کمک کنند. داروها ممکن است شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی یا داروهای تثبیت کننده خلق و خو باشند. در مورد فواید و عوارض جانبی داروها با پزشک یا مشاوره روانشناسی خود صحبت کنید.

بستری شدن در بیمارستان

گاهی ممکن است به درمان شدیدتری در بیمارستان یا کلینیک روانپزشکی نیاز داشته باشید. بستری شدن در بیمارستان همچنین ممکن است شما را از آسیب به خود در امان نگه دارد یا افکار یا رفتارهای خودکشی را برطرف کند.

بهبودی زمان می‌برد

یادگیری مدیریت احساسات، افکار و رفتارهای خود زمان می‌برد. اکثر مردم به طور قابل توجهی بهبود می‌یابند، اما ممکن است همیشه با برخی از علائم اختلال شخصیت مرزی دست و پنجه نرم کنند. ممکن است زمانی را تجربه کنید که علائم شما بهتر یا بدتر شود. اما درمان می‌تواند توانایی شما را برای عملکرد بهتر بهبود بخشد و به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. وقتی با یک ارائه دهنده سلامت روان که تجربه درمان اختلال شخصیت مرزی را دارد، مشورت کنید، بهترین شانس برای موفقیت را دارید.

مقابله و حمایت

علائم مرتبط با اختلال شخصیت مرزی می‌تواند برای شما و اطرافیانتان استرس زا و چالش برانگیز باشد. ممکن است بدانید که احساسات، افکار و رفتارهای شما مخرب یا آسیب رسان هستند، اما احساس کنید قادر به مدیریت آنها نیستید. علاوه بر دریافت درمان حرفه‌ای، می‌توانید به مدیریت و مقابله با وضعیت خود کمک کنید اگر:

[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]

• با این اختلال آشنا شوید تا علل و درمان آن را درک کنید
• یاد بگیرید که تشخیص دهید چه چیزی ممکن است باعث طغیان خشم یا رفتارهای تکانشی شود
• به دنبال کمک حرفه‌ای باشید و به برنامه درمانی خود پایبند باشید و در تمام جلسات درمانی شرکت کنید و طبق دستور داروها را مصرف کنید
• با ارائه دهنده سلامت روان خود کار کنید تا برنامه‌ای برای اینکه دفعه بعد که یک بحران رخ می‌دهد چه کاری باید انجام دهید، تهیه کنید
• برای مشکلات مرتبط، مانند سوء مصرف مواد، درمان شوید
• برای کمک به درک و حمایت از شما، افراد نزدیک خود را در درمان خود مشارکت دهید
• با تمرین مهارت‌های مقابله‌ای، مانند استفاده از تکنیک‌های تنفس و مراقبه ذهن آگاهی، احساسات شدید را مدیریت کنید.
• با یادگیری نحوه بیان مناسب احساسات به گونه‌ای که دیگران را از خود دور نکند یا باعث رها شدن یا بی ثباتی نشود، برای خود و دیگران حد و مرز تعیین کنید.
• در مورد اینکه مردم در مورد شما چه احساسی دارند یا چه فکری می‌کنند، فرضیاتی را در نظر نگیرید
• برای به اشتراک گذاشتن بینش‌ها و تجربیات خود، با افراد مبتلا به این اختلال تماس بگیرید
• یک سیستم پشتیبانی از افرادی بسازید که می‌توانند شما را درک کنند و به شما احترام بگذارند
• یک سبک زندگی سالم مانند استفاده از یک رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی و شرکت در فعالیت‌های اجتماعی را دنبال کنید
• خودتان را به خاطر این اختلال سرزنش نکنید، بلکه مسئولیت خود را برای درمان آن بشناسید