ناتوانی‌های رشدی شامل گروه پیچیده‌ای از اختلالات است که باعث اختلالات جسمی، ناتوانی‌های ذهنی، اختلالات گفتاری و شرایط پزشکی می‌شود. ناتوانی‌های رشدی گاهی در بدو تولد تشخیص داده می‌شوند، اما اغلب تا سن سه تا شش سالگی به راحتی قابل شناسایی نیستند.
اختلال رشد چیست؟
اختلالات رشدی که گاهی اوقات به عنوان اختلالات دوران کودکی شناخته می‌شود، شرایط فیزیکی یا مبتنی بر مغز است که بر پیشرفت کودک در حین رشد و توسعه مهارت‌های زندگی تاثیر می‌گذارد. این اختلالات ممکن است بر مناطقی که در ادامه آمده است اثر بگذارد:
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/01.png”]
- تحرک
- عملکرد بیولوژیکی
- شناخت (یادگیری)
- استقلال جسمی یا عاطفی
- زبان
- حواس پنجگانه و ادراک
- مهارت‌های اجتماعی
بسیاری از اختلالات رشدی دوران کودکی قبل از تولد وجود دارد و در طول زندگی ادامه می‌یابند. آنها همچنین ممکن است در نتیجه آسیب، ضربه، یا سایر عوامل پزشکی در دوران کودکی رخ دهند.
شایع‌ترین اختلال رشد در دوران کودکی چیست؟
اختلالات رشدی دوران کودکی می‌تواند هر فردی از هر نژاد، جنسیت یا ملیت را تحت تاثیر قرار دهد. در ایالات متحده، تقریباً 17٪ از کودکان بین 3 تا 17 سال با حداقل یک اختلال رشد زندگی می‌کنند.
انواع اختلالات در رشد کودک و نوجوان
هر شرایطی که بر رشد در دوران کودکی تأثیر بگذارد و تا بزرگسالی ادامه یابد، ممکن است به عنوان یک اختلال رشد دوران کودکی طبقه بندی شود. همه اختلالات رشدی بر تعداد زیادی از کودکان تأثیر نمی‌گذارد. فرزند شما ممکن است با یک ویژگی ژنتیکی نادر زندگی کند یا آسیبی را تجربه کند که باعث اثرات طولانی مدت و منحصر به فرد شود. اختلالات رشدی رایج عبارتند از:
اختلال اوتیسم:
در حالی که اوتیسم اغلب زیر مجموعه اختلالات یادگیری قرار می‌گیرد، یک اختلال عصبی رشدی نیز محسوب می‌شود و همیشه بر توانایی کودک شما برای یادگیری تأثیر نمی‌گذارد. در عوض، چالش‌های رفتاری، ارتباطی، حسی و مهارت‌های اجتماعی ممکن است قابل توجه ترین نشانه‌ها باشند. در حالی که ممکن است در برخی زمینه‌های مهارتی نیز مشکلات یادگیری وجود داشته باشد، بسیاری از کودکان اوتیستیک با استعداد هستند.
اختلالات یادگیری:
سه نوع اصلی از اختلالات یادگیری وجود دارد که می‌توانند بر چگونگی پردازش اطلاعات توسط فرزند شما تأثیر بگذارد. این اختلالات بدون توجه به سطح هوشی کودک می‌توانند وجود داشته باشند. اختلالات یادگیری مربوط به نقاط ضعف تحصیلی است نه هوش. معکوس کردن حروف هنگام خواندن یا مشکل در تشخیص چپ از راست می‌تواند نشان دهنده اختلال یادگیری باشد.
برخی از کودکان نیز ممکن است ریاضی را چالش برانگیز بدانند یا در مهارت‌های نوشتاری مشکل داشته باشند. اختلالات رایج یادگیری عبارتند از:
- نارساخوانی
- دیسگرافی
- دیاسکولیا
بیش فعالی:
مانند اختلال طیف اوتیسم، ADHD اغلب به اشتباه یک اختلال یادگیری در نظر گرفته می‌شود. علائم ADHD می‌تواند شامل بیش فعالی و مشکل در تمرکز بر روی کار باشد. اینها می‌توانند به چالش‌هایی در یک محیط یادگیری منجر شوند، اما یک ناتوانی در یادگیری محسوب نمی‌شوند.
اختلالات الکل جنین
اختلالات طیف الکل جنینی ناشی از مصرف الکل توسط والدین در دوران بارداری است. بنابراین این نوع از اختلال به عنوان مادرزادی با کودک همراه است. این شرایط که به عنوان FASD شناخته می‌شوند، ممکن است عوارض جانبی زیادی برای جنین و نوزاد در حال رشد ایجاد کنند، از جمله:
- وزن کم بدن
- ویژگی‌های غیر معمولی در صورت
- مشکلات بینایی و شنوایی
- مشکلات شناختی
- چالش‌های عملکرد اجرایی
انواع متداول FASD عبارتند از:
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/05-1.png”]
- سندرم جنین الکل (FAS)
- نقایص مادرزادی مرتبط با الکل (ARBD)
- اختلال رشد عصبی مرتبط با الکل (ARND)
- اختلال عصبی رفتاری مرتبط با قرار گرفتن در معرض الکل قبل از تولد (ND-PAE)
اختلالات زبان
اگر فرزند شما چالش‌های مرتبط با ارتباط برقرار کردن را تجربه می‌کند، ممکن است یک اختلال زبانی علت اصلی آن باشد. اختلالات زبان می‌تواند شامل علائمی مانند موارد اشاره شده در زیر باشند:
- لکنت یا گرفتگی زبان
- نفهمیدن کلمات
- ناتوانی در بیان
- مشکل در گفتن کلمات یا جمله سازی
- توانایی صحبت کردن با تاخیر
اختلالات رایج زبان عبارتند از:
- اختلال پردازش شنوایی
- آفازی (زبان پریشی)
- اختلالات فکری
لازم است بدانید، اختلالات فکری با اختلالات یادگیری یکسان نیست. اختلالات فکری زمانی تشخیص داده می‌شود که کودک ظرفیت کمتری برای استدلال، یادگیری و به کارگیری مهارت‌ها داشته باشد و به “IQ” یا ضریب هوش اشاره دارد. ضریب هوشی پایین تر از حد متوسط می‌تواند در عملکرد روزانه منعکس شود و ویژگی اولیه اختلالات فکری است. کودک شما ممکن است یک اختلال فکری را در نتیجه یک اختلال رشدی متفاوت و همزمان مانند سندرم جنینی الکل تجربه کند.
چالش‌های فیزیکی
اختلالات رشدی دوران کودکی اغلب به عنوان چالش‌های فیزیکی ظاهر می‌شوند. ممکن است چیزی واضح باشد، مانند تفاوت فیزیکی که نیاز به استفاده از صندلی چرخدار دارد، یا ممکن است موردی باید که کمتر قابل مشاهده است، مانند تغییر در ساختار مغز. اختلالات رشدی رایج دوران کودکی همراه با چالش‌های فیزیکی عبارتند از:
- فلج مغزی
- دیستروفی عضلانی
- اسپینا بیفیدا
- سایر تأخیرهای رشدی
هر تاخیری یک اختلال محسوب نمی‌شود. در برخی از کودکان ممکن است بیشتر از سایرین طول بکشد تا مهارت‌های خاصی را توسعه دهند یا به نقاط عطف رشدی خاصی دست یابند. برای مثال، کودک شما نسبت به سایر کودکان هم سال خود ممکن است 3 ماه بیشتر طول بکشد تا راه رفتن را شروع کند، اما این امکان وجود دارد که این مورد هرگز به چیزی تبدیل نشود که بر زندگی بزرگسالی تأثیر بگذارد.
در برخی موارد، کودک شما ممکن است با یک اختلال رشدی مواجه شود که به وضوح قابل تعریف نیست. این بدان معنا نیست که آنچه آنها تجربه می‌کنند، واقعی نیست. کودک شما ممکن است با یک اختلال رشدی زندگی کند که دارای ویژگی‌های مشترک با بسیاری از شرایط دیگر است و نمی‌توان آن را به عنوان یک تشخیص واحد طبقه بندی کرد.
اثرات اختلالات رشدی در بزرگسالی
تأثیر یک اختلال رشد دوران کودکی بر بزرگسالی ممکن است به نوع و شدت بیماری و ناحیه رشدی که تأثیر می‌گذارد بستگی داشته باشد. برخی از شرایط، مانند اضطراب یا افسردگی، از دوران کودکی تا بزرگسالی قابل درمان و مدیریت هستند. سایر شرایط، مانند موارد مربوط به زبان، ممکن است با کمک درمان هدفمند و تکرار از بین بروند.
ویژگی‌های ژنتیکی یا چالش‌های فیزیکی که منجر به اختلال رشد می‌شوند ممکن است به کمک‌های مکانیکی مانند پروتز یا صندلی‌های حرکتی نیاز داشته باشند. بسیاری از کودکان با یک اختلال رشدی با زندگی سازگار می‌شوند. اگر همیشه بخشی از زندگی آنها بوده است، آنها اغلب زود یاد می‌گیرند که چگونه کارها را به روش خودشان انجام دهند. همچنین طبیعی است که می‌بینیم آنها مهارت‌های بیشتری را در زمینه‌های دیگر کسب می‌کنند که به آنها کمک می‌کند تا با چالش‌های خود کنار بیایند.
هنگامی که آنها به بزرگسالی می‌رسند، موقعیت‌های جدید ممکن است این توانایی برای سازگاری را آزمایش کنند. بزرگسالانی که با اختلالات رشدی زندگی می‌کنند، مانند ناتوانی‌های یادگیری، ممکن است با چالش‌های مربوط به موارد زیر روبرو شوند:
- استخدام
- تحصیلات
- روابط
- استقلال
کمک و مدیریت علائم در همه این موارد در دسترس است. قانون‌گذاری و برنامه‌های حمایتی جامعه می‌تواند به بزرگسالان مبتلا به اختلالات رشدی کمک کند تا شغل خود را حفظ کنند، روابط خود را حفظ کنند و راه‌هایی برای مستقل بودن در زندگی روزمره بیابند.
آیا اختلالات در رشد کودک و نوجوان قابل درمان هستند؟
بسیاری از اختلالات رشدی دوران کودکی قابل درمان هستند و می‌توان آنها را در بزرگسالی مدیریت کرد. درمان، دارو و استفاده از کمک‌های روزانه همه به اختلال و تأثیری که بر عملکرد روزانه دارد بستگی دارد. اگر مشکوک هستید که کودک شما ممکن است علائم اختلال رشدی را نشان دهد، یک متخصص بهداشت می‌تواند به شما کمک کند.
تشخیص زودهنگام و مداخله می‌تواند تفاوت ایجاد کند و به کودک شما کمک کند تا مسیر رشد خود را ادامه دهد. ارزیابی‌های فیزیکی و مدل‌های اولیه رشد کودک می‌تواند به شما اطلاع دهد که پیشرفت فرزندتان در مقایسه با سایرین در گروه سنی‌اش چگونه است. در بیشتر موارد، مدیریت علائم ممکن و مفید است.
تاخیر در رشد و ناتوانی
اغلب، پزشکان به ناتوانی‌های رشدی کودک به عنوان تاخیر در رشد اشاره می‌کنند. این اصطلاح خوشایند ممکن است بسیار گمراه کننده باشد. از این گذشته، قطاری که با تأخیر مواجه می‌شود، سرانجام به ایستگاه می‌رسد و لذت با تأخیر به معنای عدم رضایت نیست!
علت اکثر ناتوانی‌های رشدی منشأ ژنتیکی دارند و همانطور که خارج شدن از ژنتیک یک امر ناممکن است، کودکانی که با ناتوانی‌های رشدی مواجه هستند، قادر به خارج شدن از ماهیت مغزی و بدنی خود نیستند.
اگر داستان‌هایی از کودکانی با ناتوانی رشدی خاص شنیده‌اید که به طور ناگهانی “درمان می‌شوند”، لازم است شک کنید. به احتمال زیاد، آن کودک یک نسخه خفیف از ناتوانی و مقدار زیادی برنامه درمانی داشته است. در نتیجه، آن کودک خاص ممکن است بتواند حداقل برای مدتی در سطح سنی خود فعالیت کند.
عملکرد افراد با اختلال رشد به عنوان بزرگسالان
کودکان دارای اختلال‌های رشدی به بزرگسالان مبتلا به ناتوانی‌ها و اختلالات رشدی تبدیل می‌شوند. سطح عملکرد آنها (و موفقیت اجتماعی، اقتصادی و شغلی) به عوامل مختلفی بستگی دارد.
- درمان اولیه
مقدار و کیفیت درمانی که آنها در کودکی دریافت کرده‌اند می‌تواند بر سطح عملکرد آنها در بزرگسالی تأثیر بگذارد. کودکی که در دوران جوانی درمان‌های فشرده و مناسب دریافت می‌کند، به احتمال زیاد مهارت‌ها و اعتماد به نفس خود را در خود ایجاد و تقویت می‌کند. بنابراین احتمال اینکه او در بزرگسالی خوب عمل کند، افزایش می‌یابد.
- شخصیت
هر فرد مبتلا به اختلال رشدی، شخصیت متفاوتی دارند. برخی از بزرگسالان دارای چنین اختلال‌هایی احساس «ناتوانی» می‌کنند، در حالی که برخی دیگر مصمم هستند تا حد ممکن مستقل یا موفق باشند. این تفاوت‌های شخصتی ارتباط زیادی با نتایج موفقیت آمیز دارد.
- شبکه‌های اجتماعی
یک بزرگسال مبتلا به ناتوانی رشدی ممکن است کاملاً منزوی باشد یا این امکان وجود دارد که در یک خانواده و یا جامعه صمیمی و دوست داشتنی باشد. جای تعجب نیست که زندگی در جامعه‌ای از افرادی که شما را می‌شناسند و مایل و قادر به کمک به شما برای موفقیت هستند راحت تر است.
- شدت ناتوانی
شدت ناتوانی نیز در عملکرد بزرگسالان نقش دارد. یک بزرگسال با ناتوانی خفیف ممکن است بتواند در اطراف محل زندگی خود کار کند و یا مهارت‌های خود را تا حدی ارتقا دهد که بتواند به طور مستقل یا با حمایت نسبتا کمی عمل کند.
- نوع معلولیت
برخی از ناتوانی‌های رشدی (مانند اسپینا بیفیدا) این امکان را برای افراد در بزرگسالی فراهم می‌کند که از نظر اجتماعی یا شغلی خوب عمل کنند در حالی که به حمایت‌های فیزیکی قابل توجهی نیاز دارد. دیگران، مانند سندرم داون، ممکن است عملکرد خوب اجتماعی را ممکن سازند اما نیاز به سطحی از حمایت در یک محیط کاری دارند.
[banner_in_content url=”tel://02179283000″ image_m=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02-1.png” image=”http://192.168.110.184/wp-content/uploads/2021/11/02.png”]
اختلال در رشد کودک و نوجوان؛ جمع‌بندی
هر کودکی منحصر به فرد است و با سرعت خودش رشد می‌کند. با این حال، در برخی موارد، عواملی مانند ژنتیک، زیست‌شناسی و آسیب‌ها ممکن است مانع رسیدن آنها به نقاط عطف خاص شوند.
اختلالات رشدی می‌تواند منجر به بروز چالش‌های خاصی برای کودک شود. اینها می‌توانند بر تحرک، یادگیری، تعامل اجتماعی و سایر جنبه‌های بزرگ شدن آنها تأثیر بگذارند. در بیشتر موارد، مداخله حرفه‌ای و حمایت‌های خانگی از طرف خانواده می‌تواند به کودک شما کمک کند تا بر این علائم غلبه کند یا آن را مدیریت کند
دیدگاه خود را درج کنید